ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ !..
ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ،
ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯽ ﻭ ﯾﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻮﯾﯽ ،
ﻓﻘﻂ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ!

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ
ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺳﺨﻨﺎﻥِ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺳﺒﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ …
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ .

ﯾﮏ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﯿﺶ ﺩﺍﺭ ،
و ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ ،
ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﺪ …
ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﭼﻪ ﺷﺪ
ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻣﺪ ،
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮑﻦ ،

ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﯿﺎﺑﯽ !
ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺲِ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ،
ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻦ ،
ﮐﻪ ﺫﻫﻨﺖ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ .

ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ” ﺳﮑﻮﺕ ” ﭘﺎﺳﺦِ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺭﺩﻫﺎﺳﺖ …

زندگی، در بسیاری از لحظه ها، عاری از هر نوع معنا و مفهومی است.

این ما هستیم که با مجموعه ی عملکردهایمان، به آن معنا و مفهوم می بخشیم.

ابوالمشاغل _ نادر ابراهیمی

سلام بر «يارمهربان» آن سخن گوي خاموش ، هم نشين بي آزار ، راهنماي بي غلّ و غش ، داراي اسرار ، خزانه ي آگاهي ، ترنم زيبايي ، طراوت انديشه ها ، صفابخش جان ها ،‌ روشني ديدگان ، شمع بزم عالمان ، يادگار پيشينيان ، باران رحمت ، شبنم زندگي ، نسيم سازندگي ، و در يك كلمه «مورد سوگند الهي» يعني كتاب .

«ن والقَلَمِ و ما يَسطرون - سوگند به قلم و آن چه مي نگارند » آري! سلام بر كتاب كه موصوف به وصف هاي پيش گفته است و متروك در ميان ما . جايش در سبد هزينه هاي زندگي ما خالي است . سوگمندانه بايد گفت : كتاب آن جايگاه و منزلتي كه بايد در ميان مردم ما به ويژه جوانان داشته باشد را ندارد. كتاب كم تر خريداري مي گردد و يا اگر تهيه شود كم تر مورد مطالعه قرار مي گيرد . كتاب ها معمولا در قفسه هاي خود زنداني بوده و گرد و غبار غربت بر سر و روي آن ها نشسته است. واقعا حكايت غريبي است. حكايت «غربت كتاب»! دوست داران كتاب؛بياييد با خود و خدايمان پيمان ببنديم تا :

1-به علم و عالم و معلّم و مولف و كتاب ارج و منزلت ويژه بگذاريم.

2- بخشي از سبد هزينه ي زندگي را به تهيه ي كتاب اختصاص دهيم.

3-مقداري از وقت شبانه روزي خود را به خواندن كتاب هاي مفيد و سازنده مختص گردانيم.

4-ديگران از جمله نزديكان و به ويژه فرزندان خود را به مطالعه وادار و تشويق كنيم.

5-با رفت و آمد به كتابخانه هاي نزديك به محل زندگي مان به بازار كتاب خواني رونق بخشيم