جلوگیری از تیره بختی 

◆ امام‌صادق علیه السلام به من فرمود: ای ابو‌هارون،‌ ما کودکان خود را همان‌گونه که به نماز فرمان می‌دهیم،‌به تسبیح حضرت زهرا(س) نیز امر می‌کنیم. پس بر این ذکر مداومت کن؛ زیرا هر بنده‌ای بر آن مداومت کند، تیره بخت نمی‌شود.

خشنودی خداوند، دوری کردن شیطان

◆ امام باقرعلیه السلام فرمود: ‌هرکس تسبیح حضرت زهرا را بگوید،‌سپس طلب آمرزش کند، آمرزیده خواهد شد. این تسبیح به زبان یک‌صد مرتبه است، ولی در میزان عمل یک هزار تسبیح به حساب می‌آید و شیطان را دور و خداوند رحمان را خوشنود می‌سازد.»

آمرزش گناهان 

◆ امام صادق علیه السلام نیز به فضیلت تسبیح بعداز نمازهای واجب چنین اشاره کرد:‌ « مَن سَبَحَ تَسبِیحَ فَاطِمَةَ ع قَبلَ أَن یَثنِیَ رِجلَیهِ مِن صَلَاتِهِ الفَرِیضَةِ غَفَرَ اللَهُ لَهُ ، هرکس بعداز نماز واجب تسبیحات حضرت زهرا(س) را بجا آورد قبل از اینکه پای راست را از بالای پای چپ بردارد، جمیع گناهانش آمرزیده می‌شود»

و در حدیثی دیگر فرمود: « مَن سَبَحَ تَسبِیحَ فَاطِمَةَ ع فَقَد ذَکَرَ اللَهَ الذِکرَ الکَثِیر ، کسی که تسبیح فاطمه زهرا(س) را بگوید خدا را به ذکر کثیر یاد کرده است.»

 بعد از هر نماز 

« اَللهُ اَکْبَر » ۳۴ بار

« اَلْحَمْدُلِلّٰه »  ۳۳ بار

« سُبْحٰانَ الله » ۳۳ بار

منبع: 

کافی ج ۳ ص ۳۴۳

معانی الاخبار ص ۱۹۳

شخصی از امام صادق (ع) پرسید: 

آقا جان!جدتان

حضرت فرمودند: چقدر جثه تو کوچک است و چقدر سوال تو بزرگ است! 

بدن مبارک امام حسین (ع) در قبر است اما روح بزرگشان سمت راست عرش خدا نزد جد و پدر و مادرشان است و نظر مبارک امام حسین (ع) به دو مکان و موضع است:

1. به زوار قبرش

2. به مجالس عزایش

 آنگاه حضرت فرمودند: امام حسین (ع) از جد و پدر و مادر و برادرش خواهش می کنند که برای عزادارانش استغفار نمایند تا خدا آنان را بیامرزد.

در روایتی دیگر امام حسین (ع) فرمودند:  

اگر گریه کننده بر من می دانست که چه اجری نزد خداوند دارد 

شادی اش از اندوهش بیشتر می گردید.

منابع :

چشمه سار عشق، ص 10

قصص الحسینیه، ص 72

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله فرمود: 

هشت گروه در روز قیامت از همه خلق خدا منفورترند:

1. دروغ گویان؛                 

 2. مستکبران؛

3. آنانی که دشمنی برادران خود را در دل دارند؛ امّا در ملاقات با آنها خوشرو و گشاده رویند؛

4. آنانی که وقتی به سوی خدا و پیغمبر دعوت شوند کُند باشند، وقتی که به سوی شیطان خوانده شوند سرعت گیرند؛

5. هنگامی که به چیزی از مطامع دنیا مایل گردند، آن را به قسم خوردن جلب کنند و به دست آورند اگر چه حقی نسبت به آن نداشته باشند؛

6. سخن چینان؛            

7. آنانی که بین دوستا جدائی اندازند؛

 8.کسانی که بر بی گناهان و درماندگان ستم کنند.

از پیغمبر سئوال شد：

یارسول الله، ما وقتی صحبتمون، حرفمون با یکی تموم میشه، 

پایان کلاممون، او را به خدا 

می سپاریم، به بیان پارسی 

می گوییم：

خداحافظ و به زبان عربی 

می گوییم：

فی امان الله

اگر بدون خداحافظی کردن، 

در وسط سخن گفتن از او جدا بشیم،

نوعی بی ادبی می پنداریم.

شما وقتی در معراج با خدا هم صحبت شدید، پایان جمله که نمی توانستید 

 به ذات خدا عرضه بدارید：تو را به خدا می سپارم!

آخرین جمله ی رد و بدل شده، بین شما و خدا چه بود؟

حضرت فرمودند：

پایان صحبت، 

خداوند سبحان به من گفت: “یاعــلــــــی”

من نیز به خدای خود ” یا عــــلــــــی” گفتم.

این آخرین جمله بین من و ذات 

مقدس خدا بود. 

      《یاعـــــــلــــــــــــ🌺ــــــــی 》

خدمت شیعیان مرتضی علی (علیه السلام)

منبع：کتاب سخن خدا ص٧١ -

 زندگانی چهارده معصوم (علیهم السلام) ۴٩ -

 معراج ص١٣