جندب غفاری از حضرت رسول صلی الله علیه و آله نقل کرده که حضرت فرمود

مردی گفت: خداوند فلان شخص را به خاطر گناهانش هیچگاه نمی بخشد.

خداوند به من وحی فرمود: که بگو چه کسی از جانب من می گوید من فلان شخص را نمی بخشم؟

 من او را بواسطه سخن این شخص که گفت او را نمی بخشم، بخشیدم و همه گناهان گذشته اش را از نامه اعمالش محو کردم…

نبخشیدن از خصلت های خداوندی نیست که نام خود را غفّار نهاده است!

 وقتی درک کردیم که ذات حق تعالی چقدر بر بنده های خود محبت دارد، آنوقت است که سیطره حب خداوند بر تمام خصلت هایش را درک خواهیم کرد  حتی بر غضبش

منبع

احادیث قدسی، ص ۳۱۶  ح ۳۱۵

تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است كه حتى شیطان هم از انجام دهنده آن دو بیزارى مى جوید. 

شیطان از رفتارهاى زشت و اعمال خلاف استقبال مى كند؛ ولى برخى از رفتارهاى ناروا آن قدر زشت و پلیدند كه شیطان هم آن ها را تأیید نمى كند.

تهمت آثار شومى هم براى تهمت زننده و هم براى تهمت زده شده به بار مى آورد كه مى توان آن ها را در دو عنوان ذیل جاى داد:

1 - پیامد تهمت بر بعد معنوى

روایتى از امام جعفر صادق(علیه السلام)در اینباره آمده است:

آن گاه كه مۆمن به برادر مومنش تهمت زند، ایمان در دل او ذوب مى شود؛ همان گونه كه نمك در آب ذوب مى شود.

 2- پیامد تهمت بر روابط انسانى

امام جعفر صادق (علیه السلام ) فرمود:

كسى كه برادر دینى اش را متهم كند وبه او تهمت بزند بینشان حرمتى وجود ندارد.

دین مبین اسلام ، آبرو و حرمت مومن را بزرگ تر از كعبه و حتى قرآن دانسته است.

 امام جعفر صادق (علیه السلام ) در این زمینه مى فرماید:

اگر كسى سخنى را بر ضد مۆمنى نقل كند و قصدش از آن،زشت كردن چهره اوباشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از محور دوستى خود خارج مى كند و تحت سرپرستى شیطان قرار مى دهد؛ ولى شیطان� هم او را نمى پذیرد…  

بعید است توفیق توبه پیدا كند

خداوند نسبت به گناه تهمت كوتاه نمی‌آید. هم در دنیا و هم در آخرت انتقام می‌گیرد.

 بعضی مواقع بیان كردند با دعا این اثرات منفی از بین می‌رود!

 امّا خداوند کریم برای تهمت بالصّراحه فرموده است: انتقام می‌گیرم و دعا اثر ندارد 

بیانات آیت الله قرهی در خبرگزاری فارس

کتاب اخلاق الهى ، جلد چهارم ، آفات زبان استاد آیت الله مجتبى تهرانى (ره)