“یا رب” که می‌گویم

خیالم راحت می‌شود

دلم آرام می‌گیرد

که کسی تا آخر هوایم را دارد …

رب، یعنی پرورش دهنده

یعنی چیزی را از همان اولِ اول

مثل یک دانهٔ کوچک پرورش دهی،

مراقبش باشی، آب و آفتابش را

اندازه بگیری …

برایم ربوبیت کرده‌ای که اکنون اینجایم

اما اقرار می‌کنم آفت زده‌ام

و خیلی وقت است که گُل نمی‌دهم

اما خیالم راحت است که مراقبم هستی

گیرم چند روزی سخت بگذرد

آب و آفتایم کم شود …

اما به حکمتت که فکر می‌کنم

خیالم راحت می‌شود …

دوباره سرزنده و شاداب می‌شوم،

وقتی که تو مراقب و شنونده احوالم هستی 

​وقتی کودک در اتاقش مشغول بازی است، درب بزنید بعد وارد شوید؛ “عزیزم اجازه هست بیام تو". 

ما چنان در اتاق کودک رفت و آمد می‌کنیم که انگار نه انگار که اینجا اتاق کودك است و هر کار دلمان می‌خواهد می‌کنیم. 

هیچ عیبی ندارد می‌توانیم به کارمان ادامه دهیم و اصلا هم از کودک اجازه نگیریم ولی کودک ما چگونه باید حریم و حرمت ها را یاد بگیرد، وقتی خودش حریم ندارد؟ 

 یادمان باشد فرزندان ما آینه تمام نمای رفتارهای ما هستند.