مرحوم حضرت آیت الله مجتهدے 

1. مرض :

حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) به یکے از اصحابشان که مریض شده بود مؤعظه کردند و فرمودند :خدا بیمارے تو را وسیله کاستن گناهانت قرار داده است.آدم که تب مے ‌کند کفاره گناهانش است.ناراحت نشید از این که مریض شدید ، شکوه نکنید ، فایده مرض این است که گناهان را نابود مے‌ کند.

2.سجده :

در روایت داریم که آدم به سجده برود و مدتے بر سجده باشد و ستایش کند …حدیث است که سجده گناهان را مے‌ ریزد ، همان طور که باد در فصل پاییز برگ درخت را مے ‌ریزاند …

 گناه آدم را سنگین مےکند ، مثل بعضے ‌ها که دیدید نماز صبح که مے‌ خواهند بخوانند ، انگار که کوه روے‌شان است …

پیامبر خدا فرمود: «کسی که نماز نمی‌خواند، از امت من نیست و به بهشت نخواهد رفت، و بی نماز در کتب تورات و انجیل و زبور و قرآن مورد لعنت خداوند قرار گرفته است.»
آیت الله مجتهدی در تفسیر این می‌گوید: حدیث عجیبی است، پیامبر(ص) در ادامه می‌فرماید: «کسی که نماز نمی‌خواند، مالش حرام است.»، کسی که نماز نمی‌خواند، حتما اهل خمس دادن نیست. ما در عمرمان ندیده‌ایم کسی که اهل نماز نباشد اما خمس بدهد. دیده‌ایم نماز می‌خوانند اما خمس نمی‌دهند، اما برعکسش را ندیده‌ایم، چنین چیزی نمی‌شود. لذا می‌گویند مال انسان بی‌نماز حرام است، غذایش هم حرام است، اگر شخص بی‌نماز گوسفندی را سر برید، تو از گوشت آن گوسفند نخور، زیرا حرام است. هم‌نشینی با او حرام است، هم‌نشین آدم بی‌نماز نشوید، به صورتش نگاه نکنید که حرام است؛ یعنی اگر دیدی که پسر عمویت یا فامیلت یا همسایه‌ات اهل نماز نیست، نگاهش هم نکن، چون که نگاه به صورت انسان بی نماز حرام است.
ایشان بیان می‌نمایند: خوابیدن در کنار تارک الصلاه هم حرام است. اگر با شخص بی‌نماز به مسافرت رفتی، کنار رخت‌خواب او نخواب، ممکن است عذابی بر او نازل شود و شما هم از بین بروید. پس خوابیدن کنار انسان بی‌نماز خطرناک است. پس سلام و مصاحبت و رفاقت با بی‌نماز حرام است. پیامبر در ادامه فرموده‌اند: «اگر شخص بی‌نماز مریض شد، به عیادتش هم نروید و اگر مرد، برای نمازش نروید و نزدیک قبرش هم نایستید، عقب بایستید، زیرا قبر او گودالی از گودال‌های جهنم است.»

دروغگويي تا حدود شش سالگي طبيعي است و جاي نگراني نيست و به قول دوبس (Dubes) يكي از انديشه‏ وران غربي، جنبه ‏ي روان شناختي دارد. علت دروغگويي كودكان تا اين سن (حدود شش سالگي) تخيل قوي است. او نمي ‏تواند بين بيداري و رؤيا و حقيقت و مجاز فرق بگذارد. كودك در اين سن، جاندار پندار است و به اشيا جان مي‏دهد. وقتي با عروسكش بازي مي‏ كند، به گونه ‏اي با او حرف مي‏زند كه گويا زنده است. دروغگويي كودكان از اين سن به بعد، جنبه‏ ي اخلاقي مي‏ يابد كه بايد با راهكارهاي درست، جلو آن را گرفت.

منبع:

(كتاب نسيم مهر.ج1.حجة الاسلام دهنوي)

عمار ياسر مى گويد: در يكى از جنگها كه در خدمت اميرالمؤ منين على (عليه السلام) بودم از بيابانى عبور مى كرديم كه مملو از مورچه بود به حضرت عرض كردم: اى مولاى من آيا كسى هست كه شماره اين مورچگان را بداند. حضرت فرمود: بلى اى عمار، من مى دانم و مى توانم تعداد آنها را تعيين كنم.
عرض كردم: يا اميرالمؤمنين (عليه السلام) تعداد اينها را از كجا مى دانيد؟ حضرت فرمود: اى عمار مگر سوره يس را نخوانده اى آنجا كه مى فرمايد: و كل شيئى احصيناه فى امام مبين عرض كردم: بلى فدايت شوم اين سوره را مكرر خوانده ام. حضرت فرمود: اى عمار منظور از امام مبين كه خداوند فرموده است منم.

منبع:

هزار و يك داستان از زندگي امام علي/محمدرضا رمزي اوحدي