باید کودکان را با احساساتشان آشنا کرد و از آنها خواست که در مورد احساسشان حرف بزنند.در ابتدا باید به آنها کمک کرد تا بتوانند احساسشان را پیدا کنند. در حقيقت بايد احساسات کودک را نامگذاري كنيد. بنابراين وقتي کودک عصبانيست هم قد او شويد به چشمانش نگاه كنيد، او را لمس كنيد و بگوبيد ميدانيد او چه احساسي دارد:

ميدونم از اینکه صبر کردی تا حرف من تمام شود ناراحت شدی » یا « ميدونم از اینکه بابایی تو رو با خودش نبرد غمگینی» یا «حتما از اینکه ما تو رو تنها بزاریم می ترسی»

سلام آقا جان ..

از پاییزِ شما چه خبر ؟

اینجا هر قاصدکی که پاییز به دست ما میرساند از روی زمین برش می‌داریم..

چشم‌هایمان را می‌بندیم و دَرِ گوشش می‌گوییم که ما را زودتر به شما برساند..

هر وقت باران می‌گیرد به شما فکر می‌کنیم..

هر وقت روی فرش‌های دستبافِ پاییز راه می‌رویم با صدای برگ‌ها دلمان برای شما تنگ می‌شود..

نمی‌دانم چه رازی در دل پاییز نهفته است که دل آدم را اِنقدر برای عزیزانش تنگ میکند؟!

هر چقدر عزیزتر .. دل ، تنگ‌تر ..

عزیزترینِ ما ..

پاییز پاورچین پاورچین به شهر ما آمده است و دلمان هر روز و هر لحظه برایتان تنگ تر از قبل می‌شود..

دیروز  آرزوی دیدنتان را در گوش قاصدکی گفتم..

خدا کند این پاییز آرزویم را اجابت کنند..

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ..

امام رضاعلیه السلام

پروردگاراآنگاه که شنیدمﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭﺍﻥﺭﺍﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪﻩﻭﺁﻧﺎﻥﺭﺍﺑﻪﺑﺨﺸﺶﻧﻴﻜﻮ ﻭﺛﻮﺍﺏﻭﻋﺪﻩﻣﻲ‌ﺩﻫﻲﺑﺮﺍﻱﺍﻣﺘﺜﺎﻝﻧﺪﺍﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩﻭﺑﻪﻋﻮﺍﻃﻒﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮﻳﻦﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻥﭘﻨﺎﻫﻨﺪﻩﮔﺮﺩﻳﺪﻡ

صحیفه امام رضا