امام صادق علیہ ‌السلام 

درباره مقام حضرت أبوالفضـل علیہ‌السلام فرمودند:

ڪان عمّنا العبّاس نافذ البصيرة، صلب الايمان؛

جاهد مع أبـے عبد اللَّہ، و ابلے بلاء حسناً، و مضے شـ‌هيداً.

عموے گرانقدرم عباس، انسانے هوشمند و ژرفنگر و آراستہ بہ ايمانے آگاهانہ و استوار و عميق بود؛

بہ همراه حسيݧ_علیہ‌السلام، دليرانہ مبارزه ڪرد و در آزموݧ سخٺ زندگے با بہ جان خريدݧ رنج‌ها و گرفتارےهاے بسيار در راه_خدا_سرفراز و سربلند سر بر آورد و پس از جـ‌هادے سترگ و شجاعانہ، جاݧ را در راه خدا هديہ ڪرد.

﴿شرح الاخبار فے فضائل الائمہ الأطـ‌هار/ جلد ۳/ صفحہ ۱۸۴﴾

وجود مبارک سیدالشهداء(ع) فرمودند: «أنا قتیل العبرة» یعنی من که به هدف اِحیای حق و اِمحای باطل کشته شدم، باید عَبَرات داشته باشم؛ به طوری که چشمان علاقه‌‌مندان به سالار شهیدان پر از اشک شود و آن اشک، فراوان از شبکه چشم خارج گردد و به صورت انسان عبور کند تا عَبَرات بشود.

این سنّت حسنه، آثار فراوانی دارد، از جمله این که محبت اهل بیت(ع) در قلب شیعیان حضور پیدا می ‌کند؛ آنگاه دوست امامان معصوم(ع) هرگز فکر و راه و روش آنان را رها نمی ‌کند؛ زیرا رهبری جوارح (اعضاء) به دست دل است و زمامداری قلب را محبت به عهده می‌‌گیرد و دلِ دوستان حسین بن‌ علی (ع) جوارح را به صَوْب صراط مستقیم رهنمود می‌شود.

آیت الله جوادی آملی