از امام حسین (علیه السلام) شنیدم که امام علی (علیه السلام) می فرماید پادشاهان، فرمانروای مردم اند و دانش، فرمانروای ایشان.

از دانش، تو را همین بس که از خدا بترسی و از جهل، تو را همین بس که از دانشت خوشت بیاید.

منبع: امالی شیخ طوسی

من یقین دارم حسین (علیه السلام)،

سر تو را هم به بغل گرفت.

چشم‌ های نامحرم زمینی فکر کردند سقوط کردی

و چشم‌ های عاشق دید پرواز شکوهمندت از سقف دارالاماره تا آغوش حسین (علیه السلام) را؛

مسلم …

زيباترين خواهش يک زن { همراه کردن زهير با امام حسين (عليه السلام) توسط همسرش}

زيبا ترين بازگشت { توبه حر و الحاق به سپاه امام حسين (عليه السلام)}

زيباترين وفا داري { نخوردن آب در شط فرات ابالفضل (عليه السلام) }

زيبا ترين جنگ { نبرد حضرت علي اکبر (عليه السلام) با دشمن}

زيبا ترين واکنش { پرتاب کردن سر و هب توسط مادرش به طرف دشمن}

زيبا ترين پاسخ {احلي من العسل جناب قاسم ابن الحسن(عليه السلام)}

زيبا ترين هديه {تقديم عون و محمد به امام حسين (عليه السلام) توسط مادرشان حضرت زينب (سلام الله عليها)}

زيبا ترين نماز { نماز ظهر عاشورا در زير باران تير}

زيبا ترين جانثاري { حائل قرار دادن دستها ، توسط عبدالله ابن حسن (عليه السلام) و دفاع از عمو }

زيبا ترين سخنراني { سخنراني امام سجاد (عليه السلام) و حضرت زينب (سلام الله عليها) در کاخ ظلم }

و از همه زيبايي ها زيباتر جمله « ما رأيتُ الا جميلاً » که  حضرت زينب (سلام الله عليها) حيدر وار بيان کرد. وقتی که یزید با کنایه از ایشان پرسید：خب , چه دیدی؟ و خانم جواب دادند： غیر از زیبایی چیزی ندیدم

حضرت ابراهيم علیه السلام سوار براسب بود كه گذرش به سرزمين كربلا افتاد تا به محل شهادت حضرت ابى عبدالله علیه السلام رسيد ، اسب حضرت بزمين خورد و حضرت ابراهيم علیه السلام از اسب بزمين افتاد و سرش شكست و خونش جارى گشت و اشكش آمد و مخزون گرديد . در آن حال شروع باستغفار كرد و فرمود : خدايا مگر چيزى از من سرزده كه دچار اين بلا شدم ؟ حضرت جبرئيل علیه السلام نازل شد و فرمود : اى ابراهيم ؛ گناهى از تو سر نزد ليكن در اينجا نوه دختر پيغمبر خاتم انبياء صلى عليه و پسر خاتم اوصيا كشته مى شود و اين خونى كه از تو جارى شد با خون او موافقت كرد . حضرت ابراهيم علیه السلام با حالت حزن و اندوه فرمود :

اى جبرئيل چه كسى او را مى كشد ؟ جبرئيل فرمود : آن كسى كه اهل آسمان و زمين او را لعنت كرده اند و قلم بدون اذن بر لوح به لعن او جارى شده ، و خداوند وحى فرمود : به قلم كه تو مستحق ستايش و مدح و ثنا هستى ، بخاطر اينكه اين لعن را نوشتى . حضرت ابراهيم علیه السلام (محزون و گريان ) دستهايش را بلند كرد و يزيد را زياد لعن كرد و اسبش بازبان فصيح آمين گفت . حضرت ابراهيم علیه السلام به اسبش فرمود : از نفرين من چه چيزى را متوجه شدى كه آمين گفتى ؟ گفت :

ابراهيم يكى از افتخارات من اينستكه كه تو سوار بر من شوى و وقتى كه به زمين خوردم و شما از پشت من افتادى خيلى خجالت كشيدم ، و مسببش هم يزيد لعنتى بوده .

دلى خونين چو باغ لاله دارم * به سينه زخم چندين ساله دارم

به ناى دل بياد نينوايت * نواى هفت بند ناله دارم

زاشكت ژاله ها را آفريدند * زداغت لاها را آفريدند

بيادت هر نيستان نينوا شد * به سوگت ناله ها را آفريدند