واقعه غدیر خم، یکی از مهم ترین حادثه های تاریخ صدر اسلام و به تعبیر معصومان (علیه السلام)، عید بزرگ الهی است که همه پیامبران به پاسداشت حرمت آن مأمور بودند، چنان که امام صادق (علیه السلام) می فرماید روز عید غدیر خم، عید بزرگ خدا است و خدای تعالی هیچ پیامبری نفرستاد جز اینکه به او حرمت این روز را شناساند.

رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز این روز بزرگ را برترین عیدهای امت خویش معرفی می کند و می فرماید روز غدیر خم، برترین عید امت من است.

به راستی در غدیر خم چه گذشت؟

اجازه دهید پاسخ این پرسش مهم را از قلم شیوای زنده یاد استاد احمد احمدی بیرجندی بجوییم که می نویسد:

روز پنج شنبه ای از سال دهم هجرت بود.

درست هشت روز از عید قربان می گذشت.

سال آخر عمر پیامبر والامقام فرارسیده بود.

کاروان به سوی مدینه رهسپار بود.

بیش از صد هزار نفر در آن کاروان همراه پیامبر بودند.

آفتاب عربستان سخت می تابید.

اندک اندک سرزمین جُحفه و بیابان های خشک و سوزان غدیر خم از دور نمایان گردید.

غدیر خم، چهارراهی بود به سوی مدینه و عراق و مصر و یمن.

پیامبر دستور فرمود آنان که پیش افتاده اند توقف کنند تا آنان که عقب مانده اند برسند و سر و ته قافله جمع شود.

در غدیر خم، جز چند درختی صبور و سرسخت و خشکیده و برکه ای آب باران نبود.

ریگ های بیابان تفتیده شده بود.

مسلمانان از عباهای خود استفاده می کردند تا پاهایشان نسوزد.

برخی، کناره عبا را بر سر افکنده بودند که تابش آفتاب، سرهایشان را نسوزاند.

برخی، از شاخه های درختان سایبان ساخته بودند.

برای پیامبر گرامی نیز سایبانی ساختند.

نماز ظهر اقامه شد و پیامبر از منبری از جهاز شتران بالا رفت و پس از خطبه ای والا، دست علی (علیه السلام) را بلند کرد و فرمود «مَن کنتُ مَولاهُ فَهذا عَلی مَولاه».

این سخن را چند بار تکرار فرمود.

پیامبر گفت مولا و سرپرست و پیامبر شما کیست؟

همه بدون هیچ گونه پرده پوشی گفتند خدای تو، مولای ماست و تو پیامبر ما هستی و از ما کسی نخواهی دید که درباره امر ولایت با گفته تو مخالفت کند.

آنگاه به علی (علیه السلام) گفت یا علی، برخیز و برابر مردم بایست؛ چون همانا تو را برگزیدم که بعد از من، امام و هادی باشی.

پس هر کس من مولای او بودم، اکنون این علی مولا و ولی اوست و شما نسبت به علی، پیروانی صادق و دوستدار باشید.

در آنجا دعا کرد خداوندا، دوست و یار علی را دوست بدار و با آن کس که با علی دشمنی کند دشمن باش.

منابع:

1. بحارالانوار، جلد 97، صفحه 110

2. در ساحل غدیر، احمد احمدی بیرجندی

3. روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، حسن بن علی بن محمد خزاعی نیشابوری رازی

4. سرود جهش ها، محمدرضا حکیمی

به همسران خود مهر بورزید، به آنها وفادار باشید و خویشتن را در سرنوشت یکدیگر شریک بدانید.

از گره افتادن در رشته زندگی مشترک بر حذر باشید و گره‌های کوچک و بی‌اهمیت را نادیده بگیرید.

مـقـام_مـعـظـم_رهـبـرے