هرازگاهی

خودت را هَرَس کن …

شاخه های اضافیت را بچین …

پای تمام شاخه بریده هایت بایست

باغبانی کن خودت را …

خاطرات بدت را …

سَبُک کن فکرت را …

ریاضیدان باش …

حساب و کتاب کن …

خوبیهای زندگیت را جمع کن …

آدمهای بدِ زندگیت را کم کن …

همه چیز خوب می شود …

قول میدهم

روز قیـــامت. . .

نیکے هایت را بہ محبوب ترین فرد زندگیت نخواهے داد

امــا. . .

مجبورمیشوے آنہارا بہ کسے دهی کہ ازاو متنفربودے چون

غیبتـش را کردی.

 شیطان به حضرت یحیی گفت: می خواهم تو را نصیحت کنم.

حضرت یحیی فرمود: من میل به نصیحت تو ندارم؛ ولی می خواهم بدانم طبقات مردم نزد شما چگونه اند. شیطان گفت: مردم از نظر ما به سه دسته تقسیم می شوند:

1. عده ای مانند شما معصومند، از آنها مأیوسم و می دانیم که نیرنگ ما در آنها اثر نمی کند.

2. دسته ای هم برعکس، در پیش ما شبیه توپی هستند که به هر طرف می خواهیم می گردانیم.

3. دسته ای هم هستند که از دست آنها رنج می برم؛ زیرا فریب می خورند؛ ولی سپس از کرده خود پشیمان می شوند و استغفار می کنند و تمام زحمات ما را به هدر می دهند. دفعه دیگر نزدیک است که موفق شویم؛ اما آنها به یاد خدا می افتند. و از چنگال ما فرار می کنند. ما از چنین افرادی پیوسته رنج می بریم

آهنگری با وجود رنجهای متعدد و بیماری اش عمیقا به خدا عشق می ورزید. 

روزری یکی از دوستانش که اعتقادی به خدا نداشت،از او پرسید: تو چگونه می توانی خدایی را که رنج و بیماری نصیبت می کند، را دوست داشته باشی؟

آهنگر گفت وقتی که میخواهم وسیله آهنی بسازم ، یک تکه آهن را در کوره قرار می دهم. سپس آنرا روی سندان می گذارم و می کوبم تا به شکل دلخواه درآید. اگر به صورت دلخواهم درآمد،می دانم که وسیله مفیدی خواهد بود،اگر نه آنرا کنار میگذارم.

همین موصوع باعث شده است که همیشه به درگاه خدا دعا کنم که خدایا ، مرا در کوره های رنج قرار ده ،اما کنار نگذار!