پاسخ جالب رهبر انقلاب به یک شبهۀ مشهور در مورد تربیت فرزند

بعضی‌ها می‌گویند که شما می‌گویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمی‌توانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج‌تا باشد، فرقی نمی‌کند، خوب تربیت می‌شوند. به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت می‌شوند.

۹۵.۹.۱۵

از مردی از اهالی اصفهان به نام عبدالرحمان که معتقد به تشیع بود پرسیدند چرا امامت امام هادی (علیه السلام) را پذیرفته‌ ای؟

پاسخ داد من صحنه ای را دیده ام که باعث شد به امامت امام هادی (علیه السلام) ایمان بیاورم.

من مردی فقیر بودم و اهالی اصفهان از من به دلایلی نزد متوکل، خلیفه عباسی شکایت کرده بودند.

روزی کنار قصر متوکل بودم که شنیدم متوکل، امام هادی (علیه السلام) را احضار کرده است.

از مردمی که آنجا بودند پرسیدم این مردی که احضار شده کیست؟

گفتند مردی از خاندان امام علی (علیه السلام) است که شیعیان به امامت او معتقد هستند.

من با خود گفتم از جایم حرکت نمی کنم تا او را ببینم.

مردم دو طرف مسیر، منتظر امام هادی (علیه السلام) ایستاده بودند که دیدیم سواره‌ ای می‌ آید.

چون او را دیدم، محبتش در دلم افتاد و دعا کردم خداوند شر متوکل را از سر او دور سازد.

در این حال، آن امام در حالی که به یال اسب خویش نگاه می کرد و توجهی به راست و چپ نداشت، جلو آمد و نزدیک من که رسید فرمود خداوند دعایت را مستجاب کند و عمرت را طولانی و مال و فرزندانت را زیاد فرماید.

پس از آن به اصفهان برگشتم.

خداوند ثروت فراوانی به من عنایت کرد و اکنون تنها داخل خانه‌ ام یک میلیون درهم سرمایه و ده فرزند دارم و تا به حال هفتاد و اندی عمر کرده ام.

آری، من معتقد به امامت مردی هستم که آنچه را در ذهنم بود دانست و خداوند دعایش را در حقم مستجاب فرمود.

منبع: بحارالانوار، جلد 50، صفحه 141

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در روایت مهمى فرمودند آیا مى دانید تائب کیست؟

عرضه داشتند نمى دانیم.

فرمودند هرگاه عبد توبه کند، ولى صاحبان حقوق مالى را از خود راضى نکند تائب نیست.

هر کس توبه کند، ولى به عبادتش نیفزاید تائب نیست.

کسى که توبه کند، ولى لباسش را تغییر ندهد تائب نیست.

آن که توبه کند، ولى دوستانش را عوض نکند تائب نیست.

هر کس توبه کند، ولى مجلسش را تغییر ندهد تائب نیست.

هر آن که توبه نماید، ولى رختخواب و تکیه گاهش را عوض ننماید تائب نیست.

هر کس توبه کند، ولى اخلاق و نیتش را عوض ننماید تائب نیست.

هر آن که توبه کند، ولى قلبش را به روى حقایق باز نکند و در مقام انفاق برنیاید تائب نیست.

هر کس توبه کند، اما آرزویش را کوتاه و زبانش را حفظ نکند تائب نیست.

هر آن که توبه کند، ولى بدنش را از غذاى اضافى تصفیه نکند تائب نیست.

چون بر این خصلت ها استقامت نماید تائب است.
منابع:

1. بحارالانوار، جلد 6، صفحه 35

2. جامع الاخبار، صفحه 88

3. مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه 131