١- حدس هاي بي پايان در مورد يك موضوع و يا يك مسئله

٢- تحليل پيچيده مسائل

٣- وحشتناك سازي و يا انتظار بدترين اتفاق ممكن

٤- بي خوابي و بد خوابي

٥- تصميم گيري از روي نفرت

٦- احساس تاسف مزمن

٧- انتظار تصميم گيري از سمت ديگران 

٨- عدم پذيرش واقعيت

٩- شخصي سازي موضوعات

١٠- كمال گرايي

١١- انتقاد و سرزنش خود

١٢- عدم اطمينان

١٣- احساس فشار رواني

١٤- احساس عدم توانايي براي خاموش كردن افكار سمج
  

 پدری به پسر خردسالش یک بطری کوچک

 که داخل آن یک عدد پرتقال بزرگ بود داد!!!..

کودک با تعجب درون بطری را نگاه میکرد و با خود میگفت: پرتقال به این بزرگی چطوری داخل این بطری کوچک رفته؟

 کودک خیلی تلاش کرد تا پرتقال را از بطری خارج کند اما بی فایده بود.

سپس کودک از پدرش پرسید:

چه جوری این پرتقال بزرگ داخل بطری رفته؟

آخه دهنه این بطری خیلی کوچیکه!

پدر، پسر را به باغ برد و یک بطری خالی کوچک را به یکی از شاخه های درخت پرتقال بست. سپس یکی از شکوفه های کوچک پرتقال را درون بطری گذاشت.

روزها سپری شد و شکوفه، تبدیل به یک پرتقال بزرگ شد تا جایی که امکان خروج از بطری غیر ممکن شده بود…

 بعد از مشاهده این موضوع، کودک راز پرتقال را فهمید و جایی برای تعجب نمانده بود.

پدر رو به پسر کرد و گفت:

 چیزی که امروز مشاهده کردی همان دین است

اگر از خردسالی بذر اعتقادات دینی را درون ذهن کودک بکاریم در هنگام بزرگی خارج کردنش خیلی سخت میشود. 

دقیقا مثل این پرتقال که خارج کردنش محال است؛

مگر اینکه شیشه را بشکنیم و از بین ببریم

ابى جارود گويد به امام باقر (عليه السلام) عرض كردم اى فرزند رسول خدا، آيا شما دوستى و دلباختگى و پيروى مرا نسبت به خود مى دانيد؟

امام فرمود آرى.

عرض كردم من از شما پرسشى دارم كه مى خواهم به من پاسخ دهيد، زيرا چشمم نابينا است و كمتر راه مى روم و هميشه نمى توانم شما را زيارت كنم.

امام فرمود سؤال خود را بپرس.

عرض كردم مرا از دينى كه شما و خاندانتان، خدا را بر اساس آن عبادت مى كنيد آگاه كن تا من هم بر اساس آن خدا را ديندارى كنم.

امام فرمود با سخنى كوتاه، سؤال بزرگى كردى.

به خدا سوگند همان دينى كه خود و پدرانم خداوند را به آن ديندارى مى كنيم به تو مى گويم.

اول شهادت به يگانگى خداوند و رسالت حضرت محمد (صلى الله عليه و آله و سلم).

دوم اقرار به آنچه پيامبر صلى اللّه عليه و آله از جانب خداوند آورده است.

سوم محبت به دوست ما و دشمنى با دشمنان ما.

چهارم پيروى از فرمان ما.

پنجم انتظار قائم ما.

ششم كوشش در انجام واجبات و پرهيز از محرمات.

منبع: وسائل الشيعه، جلد 2، صفحه 918

ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ …!

ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ، ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯽ ﻭ ﯾﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻮﯾﯽ

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺳﺨﻨﺎﻥِ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺳﺒﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ …!

ﯾﮏ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﯿﺶ ﺩﺍﺭ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﺪ …!

ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻣﺪ، ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮑﻦ, ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﯿﺎﺑﯽ …!

ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺲِ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ، ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻦ، ﮐﻪ ﺫﻫﻨﺖ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ…!

ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ “ﺳﮑﻮﺕ” ﭘﺎﺳﺦِ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺭﺩﻫﺎﺳﺖ ….!
‍