پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله :

نشانه هاي انسان_صبور سه چيز است:

1️.كسل و خسته نمي شود.

2️.بي قراري نمي کند.

3️. از پروردگارش شكايت نمي كند.
 چون وقتي كسل شود، حقوق را ضايع و تباه خواهد كرد ، و هنگامي كه بي قراري کند سپاسگزاري نمي كند ، و وقتي از پروردگارش شكايت كند، گناه خواهد كرد.

 بحارالانوار ج۱۷ص۸۶

 به فکر واکس زدن کفشهایمان هستیم و هر روز آن را روشن و براق میکنیم…!

 اما به فکر روشن شدن  فکر و وجدان و تفکرات و عقیده مون نیستیم ..!!

 به فکر اتوکردن لباسهایمان هستیم و هر روز آن را اتو و صاف میکنیم..! 

 اما به فکر دلهایمان نیستیم تا از کینه ها صاف کنیم..!!

  به فکر ماشین و وسایل نقلیه خودمان هستیم و برای حفاظتش با چادر آن را می پوشانیم…!

اما به فکر زن و دخترانمون نیستیم که برای نجات ازجهنم با چادر آنها را بپوشانیم ..!!

نگران گوشی و تبلتامون هستیم که مبادا بشکنه…!

 اما نگران دلهایی که با بی توجهی مون  میشکنیم نیستیم…!!

 غرق در مادیات شده ایم … و معنویات را فراموش کرده ایم..!

 غرق در واتساپ و اینستگرام و فیس بوک ووو. فضاهای مجازی شده ایم ..

خانواده و خویش و اقوام را فراموش کرده ایم..!

 غرق در پیامهای جور واجور و گوناگون درصفحات مختلف مجاری شده ایم..

و پیام پروردگار و کلامش را فراموش کرده ایم…!

 غرق درخواهشات نفسانی شده ایم..

 و بهشت و جهنم را فراموش کرده ایم..!

 غرق در بازی و سرگرمی و لهو و لعب شده ایم..

 و عبادت و هدف خود را ازخلقت فراموش کرده ایم..!

 انگار ما فقط برای بازی و تفریح و سرگرمی آفریده شده ایم..!!

 غرق در تجملات و زر و زیور دنیا شده ایم !

 و آخرت و مرگ را فراموش کرده ایم..

 و شرم و حیا و خوف از خدا و آخر عاقبت این فیلمها رافراموش کرده ایم..!

 ای بشر..

 و ای مسلمان …!

به کجاچنین شتابان.؟؟

 ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی 

 کین ره که تو میروی به ترکستان است..!!

دلم می خواست های من زیادند!

بلندند . . .

طولانیند . . .

اما مهم ترین دلم می خواست ها

اینست که انسان باشم . . .

انسان بمانم!

انسان محشور شوم.

چقدر وقت کم است.

تا وقت دارم باید مهرورزی کنم . . .

به همین چند نفر که از تمام مردم دنیا

با من نفس می کشند!

باید مهر بورزم به همین جغرافیایی که

سهم من است از جهان . . .

وقت کم است باید خوب باشم.

مهربان باشم

و دوست بدارم همه زیبایی ها را . . .

می گویند انسان های خوب

به بهشت می روند.

اما من می گویم :

انسان های خوب هر کجا باشند :

آنجا بهشت است . . . !

مردم گمان میکنند که هنگام نیایش، 

 آنهایندکه خدارا میخوانند. درحالیکه قضیه 

برعکس این است.

یعنی این خداست که مارا میخواند و این 

ماییم  که در نیایش به  او پاسخ  مثبت 

میدهیم.

پیش از آنکه ماخدا را بخوانیم ،او ما را 

خوانده و به ساحت نیایش کشانده است.

 او به ما مشتاق تراست در نیایش