أمیرالمؤمنین(ع) بهعنوان تکنیکی برای تأسف نخوردن میفرماید: اگر به چیزی که میخواستی نرسیدی، بگو اصلاً من چنین چیزی نمیخواستم و هر چیزی را از دست دادی بگو من اصلاً چنین چیزی نداشتم. (اجْعَلْ مَا طَلَبْتَ مِنَ الدُّنْیَا فَلَمْ تَظْفَرْ بِهِ بِمَنْزِلَةِ مَا لَمْ یَخْطُرْ بِبَالِک ؛ کشفالغمه/۱/۵۷۲)روحِ خودت را راحت کن؛ ناراحتیِ روح، انسان را به کفر نزدیک میکند. حالا با چه چیزی خوشحال بشویم؟ علی(ع) میفرماید: «قُرَّةُ عَیْنِهِ فِیمَا لَا یَزُول» (نهجالبلاغه/خطبه ۱۹۳) یعنی-آدم باتقوا- با چیزهایی که از بین نمیرود، خوشحال میشود؛ آن چیزی چشمش را روشن میکند که زائلنشدنی است.
آخرین نظرات