خانواده هایی که بیش از حد انتظارات فرزند خود را برآورده می کنند، به او اعتماد به نفس کاذب می دهند.
در گذشته سیستم خانواده ها براساس پدرسالاری بوده و نه فرزندسالاری، اما در جامعه فعلی شرایط تغییر کرده است.
روش های مقابله با فرزند سالاری چیست؟
تعریف فرزندسالاری
وقتی امور کلی خانواده و نیازهای آن و به صورت کلی محور خانواده روی فرزندان باشد، به این خانواده فرزندسالار می گوییم، اما تاثیر پدر یا مادر یکی از دلایلی است که باعث به وجود آمدن فرزندسالاری در خانواده می شود. دلیل این است که برخی نیازهای مادر یا پدری که در سیستم مادر سالارانه یا پدرسالارانه بزرگ می شوند، سرکوب شده و برای اینکه فرزندان آنها تجربه مشابه شان را نداشته باشند فرزندسالاری در سیستم خانواده به وجود می آید.
در چنین خانواده ای والدین نیازهای خود را سرکوب می کنند و اینجاست که خانواده به سوی مدرن شدن پیش می رود اما دلیل مهم دیگری که پشت فرزندسالاری وجود دارد، نگرانی والدین از آینده کودک است. درواقع، خانواده ها برای کم کردن نگرانی ها تمام تلاش خود را برای برآورده کردن اهداف فرزندشان انجام می دهند و در این راه حتی از خود و نیازهایشان نیز می گذرند.
روش های مقابله با فرزند سالاری چیست؟
صمیمیت زیاد ممنوع!
درست است که خانواده باید با فرزندشان صمیمی باشند اما این صمیمیت نباید به اندازه ای باشد که اقتدار پدرانه یا مادرانه زیر سوال برود و کودک احترام والدین را نگه ندارد. درواقع، صمیمیت زیاد باعث از بین رفتن مرز بین آنها می شود و در این بین کودکان از والدین خود انتظارات زیادی دارند. در خانواده هایی که والدین با اقدام به مثلث سازی از کودک به عنوان ابزاری در بحث ها و اختلافات شان استفاده می کنند تا حمایت او را به سمت خود جلب کنند نیز فضای فرزندسالاری شکل می گیرد.
در این محیط ها کودک به خوبی رشد نمی کند و به تدریج به یکی از والدین گرایش پیدا می کند، اما در نتیجه این مثلث سازی کودک انتظارات زیادی از والدین خود خواهد داشت که از عوامل تاثیرگذار در فرزندسالاری است. می توان گفت اگر نوع ارتباطی که والدین با یکدیگر دارند و به دنبال آن انتظاراتی که از یکدیگر دارند درست و منطقی باشد، فرزندسالاری کمتر اتفاق می افتد.

همین حالا گریه ات را تمام کن
شما باید به کودکتان گریه کردن یا ابراز احساست را یاد دهید. اگر او اکنون ناراحتی یا عصبانیت خود را پنهان کند، در آینده نیز فردی درونگرا و گوشه گیر خواهد شد. کودکان باید یاد بگیرند که نشان دادن شادی، غم، عصبانیت… اشتباه نیست. همانطور که شما به بزرگ تر ها نمی گویید: «گریه نکن» برای کودکتان نیز نباید این جمله را بیان کنید.
من برای تو همه کار کرده ام
هنگامی که با فرزندتان بحث می کنید، از گفتن این جمله که شما هر کاری برای او کرده اید، به شدت بپرهیزید. فرزند شما با شنیدن این جمله پیش خودش فکر می کند که اگر پدر و مادرم برای من همه کار کرده اند، پس من چرا باید از دست آنها عصبانی باشم؟ حتما مشکل از من است. در این شرایط او دیگر ناراحتی، عصبانیت، دردودل هایش و حتی اشتباهاتش را نیز برای شما بازگو نمی کند.
تو این بار موفق شدی، اما چرا همیشه نمی توانی؟
جمله اول شما، جمله ای مثبت و تحسین برانگیز است اما همین که بعد از آن از کلمه «اما» استفاده می کنید، تمام تاثیر مثبت آن را خنثی کرده اید. در واقع شما در جمله دوم گله و شکایت خود را بروز می دهید و همین جمله است که تاثیر منفی خود را بر کودکان تان می گذارد و باعث کاهش اعتماد به نفس او می شود.
تو مرا عصبانی می کنی
یکی از مهمترین وظایف والدین صبوری است. کودکان ممکن است کارهای زیادی کنند که موجب ناراحتی شما شوند اما این شمایید که باید آرامش تان را حفظ کنید. شما الگوی کودکان تان هستید، یا به بیان دیگر او شما را مبنایی برای رفتارهای آینده اش قرار می دهد، بنابراین خونسردی خود را حفظ کنید تا بعدها که کمی آرام تر شدید، از رفتاری که با فرزندتان کرده اید، پشیمانی به سراغ تان نیاید.

از عارفي پرسيدند : 

چرا اينقدر ذکر صلوات در منابع دينى ما تأکيد شده! 

و براى آمرزش گناهان، وسعت روزى ، صحت و سلامتى، گشايش در کارها و… صلوات تجويز کرده اند، سِرّ و راز اين ذکر چيست؟

فرمود: اگر به قرآن نگاه کنيد فقط يکجا در قرآن هست که خداوند انسان را هم شأن و هم درجه ى خودش ميکند

 يعنى از انسان ميخواهد که بيايد کنار او و با هم در يک کارى مشارکت کنند 

و آن آيه اینست : 

“انّ الله و ملائکته يصلّون علي النبي يا ايها الذين آمنوا صلّوا عليه و سلموا تسليما”

خداوند و ملائکه اش براى پيامبر(ص) صلوات ميفرستند 

شما هم بياييد و همراهى کنيد

علّت عظمت و بزرگى ذکر صلوات همين است

 که انسان را يکباره تا کنار خداوند بالا ميبرد.

​انسان‌ها ی ظاهربینی هستیم

آنقدر که برای ظاهر و لباس پوشیدن خود وقت و هزینه می‌گذاریم

برای دانایی خود وقت نمی‌گذاریم

این دانسته‌های شماست که باقی می‌ماند نه لباس‌های شما…
‍