دنیای دخترها ، بسیار دنیای کوچک و در عین‌ حال پهناوری است
دختر بودن یعنی به عرض شانه‌های پدر به دور دنیا سفر کنی
و به‌ اندازه نبود مادر ، مادری
دختر بودن دنیایی دارد عجیب، اما باور کردنی
برای برادر و خواهر ها مادر خواهد شد و برای همسرش یک کوه …

خواندن آن هنگام خروج از منزل، هفتاد هزار فرشته نگهبان شما ميشوند.
هنگام ورود به منزل، قحطی و فقر و بدبختی هرگز به منزلتان نمی آيد.
خواندن بعد از وضو،شخصيت شما را 70درجه بلند مرتبه تر ميسازد.
خواندن قبل از استراحت، فرشته ها تمام شب را محافظتان خواهند بود.
خواندن بعد از نماز واجب، فاصله شما تا بهشت فقط مرگ است.

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ

مرحوم ملا احمد نراقی گوید: در کنار فرات صیادان زیادی برای ماهیگیری می‌نشستند.

نوجوانی با پای معلول، کنار فرات می‌آمد و مبلغی می‌گرفت و دست به هر تور ماهیگیری که می‌خواست می‌زد و تور او پر ماهی می‌شد.
این نوجوان هر روز برای یک نفر این کار را می‌کرد و بیشتر انجام نمی‌داد. گمان کردم علم طلسم بلد است. روزی او را پیدا کردم،دیدم حتی سواد هم ندارد.

علت را جویا شدم. گفت: من مادر پیری داشتم که برای درمان او مجبور بودم در همین مکان ماهیگیری کنم، روزی تمساحی پای مرا گرفت و قطع کرد. نزد مادر آمدم و گریه کردم.

 او دعا کرد و گفت: «خدایا پسر مرا بدون نیاز به وجودش روزی آسانی بده که او سلامتی خود را به بخاطر من از دست داد.» بعد از مرگ مادرم وقتی من در فرات تور می‌اندازم، از بین همه صیادها ماهی‌ها وارد تور می‌شوند. و حتی وقتی که من تور در فرات نمی‌اندازم، کافی است دستم را به توری بزنم، همه ماهی‌های روزی من که به‌خاطر دعای مادر من است در آن تور جمع می‌شوند.

عاشقان تو حجت خدا بر مایی هستند که مدعی عاشقی هستیم. آنها ادعای عشق ما را ابطال کرده‌اند. هر چه گشتم در زندگی عاشقان تو اثری از «خود»شان پیدا نکردم، هر چه بود «تو» بودی؛ و هر چه گشتم در زندگی خویش، اثری از «تو» نیافتم، هر چه بود «خود»م بود.
یک روز قصۀ «خود» را تمام می‌کنم و همۀ «هست»م «تو» می‌شوی.