یکی از عرفا روزی از یکی از اغنیا پرسید:دنیا را دوست داری؟گفت:بسیار.پرسید:برای بدست آوردن آن کوشش می کنی؟ گفت :بلی .سپس عارف گفت:در اثر کوشش،آن چه می خواهی بدست آوری؟ گفت:متاسفانه تاکنون به دست نیاورده ام.عارف گفت:این دنیایی که تاکنون با همه ی کوشش هایت آن را به دست نیاورده ای،پس چطور آخرتی که هرگز طلب نکرده و در راه وصول به آن نکوشیده ای به دست خواهی آورد دنیا طلبیدیم ،به جایی نرسیدیم
یارب چه شود آخرت ناطلبیده
چرا نماز صبح مۍخوانیم؟
«صبح آغاز فعالیت شیطان است هرکه در آن ساعت نماز بگذارد و خود را در معرض نسیم الهی قرار دهد از شر شیطان در امان مےماند.»
چرا نماز ظهر میخوانیم؟
ظهر، همه عالم تسبیح خدا مےگویند زشت است که امت من تسبیح خدانگوید. و نیز ظهر وقت به جهنم رفتن جهنمیان است لذا هر که در این ساعت مشغول عبادت شود از جهنم بیمه مےشود.
چرا نماز عصر مۍخوانیم؟
«عصر زمان خطای آدم و حواست و ما ملزم شدیم در این ساعت نماز بخوانیم و بگوییم ما تابع دستور خداییم.»
چرا نماز مغرب میخوانیم؟
«مغرب لحظه پذیرفته شدن توبه حضرت آدم است و ما همه به شکرانه آن نمازمی خوانیم.»
چرا نماز عشا میخوانیم؟
«خداوند متعال نماز عشا را برای روشنایی و راحتی قبر امتم قرارداد.»
?علل الشرایع ص۳۳۷
امام حسین علیه السلام می فرمایند:
« ای مردم ! در خوبی ها با یکدیگر رقابت کنید و در کسب غنائم(بهره گرفتن از فرصت ها) شتاب نمائید و کار نیکی را که در انجامش شتاب نکرده اید به حساب نیاورید.»
در محضر رسول خدا(ص) از شخصی تعریف و تمجید کردند و گفتند: او برای انجام مناسک حج به کاروان ما آمده و از آغاز تا پایان شب و روز مشغول ذکر خدا بود.
پیامبر اعظم (ص) از حاضران پرسید: پس چه کسی غذای او را آماده کرد و علوفه مرکب او را حاضر می نمود؟
عرض کردند: این کارها را ما انجام می دادیم.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: همه شما بهتر از او هستید.همچنین آن حضرت فرمود: کسی که به مومن در مسافرت خدمت کند، خداوند هفتاد و سه اندوه و گرفتاری را از او بردارد و در دنیا او را از هر گونه غم و حزن پناه داده و اندوه عظیم قیامت را ازاو دور سازد.
ابو اسماعیل گوید: به امام باقر علیه السلام عرض کردم فدایت شوم شیعه در محیطی که ما زندگی می کنیم بسیار زیاد است.
امام علیه السلام فرمودند: « آیا توانگر به فقیر توجه دارد؟ آیا نیکوکار از خطا کار در می گذرد؟ و آیا نسبت به یگدیگر همکاری و برادری دارند
وظیفه اصلی منتظران ظهور امام زمان (عج) در انتظار ظهور حضرت صاحبالزمان (عج) دوگونه است: یکی انتظار اعتقادی و شعاری و دیگری انتظار عملی و فراهم کردن زمینه ظهور آن حضرت، آنچه که مهمتر و ماموریت اصلی منتظران ظهور است، انتظار عملی و زمینهسازی برای برپایی حکومت عدل جهانی، در ظهور حضرت مهدی عجلالله تعالی فرجه الشریف است.
علی بن محمد از محمد بن علی بنابراهیم و او از عبدالله بن صالح نقل میکند که گفت: «امام زمان (عج) را در کنار حجرالاسود مشاهده کردم که مردم همگی جذب نورانیت وجود او شده بودند، در حالی که ایشان را نمیشناختند، چنین مجذوب بودند».
در حالی که حضرت صاحبالزمان (عج) میفرمود: «ما بهذا امروا»؛ «به این کار امر نشدهاند»، کنایه از اینکه شیعیان به کارهای عملی، جهت فراهم کردن زمینه ظهور آن حضرت مامور هستند و باید همه به دنبال آن کار بروند و صرف ایستادن و به به گفتن کافی نیست. (فرهنگ سخنان حضرت مهدی (عج)، محمد دشتی (ره)، صفحه71-72، به نقل از اصول کافی، جلد یک صفحه 331)
آنان عرض میکنند: ما گوش به فرمان و مطیع هستیم، ای پسر پیامبر خدا! هر شرطی که میخواهی مطرح فرما، پس از آن که یاران اعلان آمادگی کردند، حضرت صاحب الزمان (عج)، به طرف کوه صفا حرکت میکند و آنان نیز همراه آن حضرت حرکت میکنند، در آنجا امام زمان (عج) خطاب به آنان میفرماید: «اما آن سی نکتهای که باید منشور همپیمانی شما با من باشد، مواردی است که در ذیل میآید:
1- هرگز از اطاعت من سرپیچی نکنید و از هیچ یک از اصول توافقات عقب نشینی نکنید.
2-هرگز دست به دزدی نزنید.
3- هرگز به زناکاری آلوده نگردید.
4- هرگز فعل حرام انجام ندهید.
5- هرگز به فحشا و فساد گرایش نداشته باشید
آخرین نظرات