رنج نبايد تو را غمگين كند،
اين همان جايي است كه اغلب مردم اشتباه ميكنند…
رنج قرار است تو را هوشيار تر كند ، چون انسانها زماني هوشيارتر ميشوند كه زخمي شوند، رنج نبايد بيچارگي را بيشتر كند.
رنجت را تنها تحمل نكن، رنجت را درك كن، اين فرصتي است براى بيداري، وقتي آگاه شوي بيچارگي ات تمام ميشود…
اگر كه به جاى محبتي كه به كسي كرديد از او بي مهري ديده ايد، مأيوس نشويد، چون برگشت آن محبت را از شخص ديگري، در زمان ديگري، در رابطه با موضوع ديگري” خواهيد گرفت.
شك نكنيد!

من روزه ام !
تمام سال را روزه ام.
ولی بجای دهان و شکم ، اندیشه ام را روزه ام.
فکر من حق ندارد به کسی بی حرمتی کند.
فکر من حق ندارد به کسی ناسزا بگوید.
فکر من حق ندارد به مال کسی دست درازی کند.
فکر من حق ندارد با زندگی کسی بازی کند.
فکر من حق ندارد به کسی بهتان بزند.
فکر من حق ندارد به کسی جفا کند.
فکر من حق ندارد با دل کسی بازی کند.
فکر من حق ندارد به کسی دروغ بگوید.
فکر من حق ندارد به یتیمی بی تفاوت باشد.
فکر من حق ندارد زورگو باشد.
فکر من حق ندارد بینوایی را ببیند و بی تفاوت از کنارش عبور کند.
فکر من …
آری من روزه ام،
نه روزه نخوردن غذا،
بلکه روزه انسان بودن،
روزه مردانه زیستن،
روزه جاودانه شدن.
آری من تمام سال را روزه ام.
تمام ساعتها را روزه ام.
تمام دقائق را روزه ام.

وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ کانَ خَیْراً ما سَبَقُونا إِلَیْهِ وَ إِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هذا إِفْکٌ قَدِیمٌ (11- احقاف)
کافران درباره مؤمنان چنین گفتند: «اگر (اسلام) چیز خوبى بود، هرگز آنها (در پذیرش آن) بر ما پیشى نمى گرفتند»! و چون خودشان به وسیله آن هدایت نشدند مى گویند: «این یک دروغ قدیمى است»
تبلیغات تحقیر آمیز همیشه علیه مسلمانان و اسلام بوده است. دشمن همیشه از یک راه وارد نمیشود یک حرف و منطق ندارد.گاهی می گوید اسلام ارزشی ندارد وگرنه ما از قبل آن را می پذیرفتیم و گاهی این سخن را دروغی کهن می پندارد.

دقت کردید
انسانهای صادق به صداقت حرف هیچ کس شک نمی کنند و حرف همه را باور دارند.

انسانهای دروغ گو تقریبا حرف هیچ کس را باور ندارند و معتقدند که همه دروغ می گویند.

انسانهای امید وار هموراه در حال امیدوار کردن دیگرانند.

انسانهای ناامید همیشه آیه یاس می خوانند.

انسانهای حیله گر معتقدند که همه مشغول توطئه هستند.

انسانهای شریف همه را شرافتمند می دانند.

انسانهای بزرگوار بیشتر کلامشان، تشکر از دیگران است.

انسانهای بلند نظر هر کاری برای هر کسی می کنند باز هم با شرمندگی می گویند: ببخشید که بیشتر از این از دستم بر نیامد.

انسانهای تنگ نظر هر کاری برای هر کس انجام دهند، چندین برابر می ببینندش.

انسانهای با محبت در نهایت مهربانی همه را با جانم، عمرم, عزیزم خطاب می کنند.

انسانهای متواضع تقریبا در مقابل خواسته همه دوستان می گویند: چشم سعی می کنم.

اما انسانهای پر توقع انتظار دارند همه در مقابل حرف هایشان بگویند چشم.

انسانهای حسود همیشه فکر می کنند که همه به آنها حسادت می کنند.

انسانهای دانا در جواب بیشتر سوالات می گویند: نمی دانم

انسانهای نادان تقریبا در مورد هر چیزی می گویند: من می دانم!!!

با دانستن خصلت هایمان آنها را از خود دور کنیم تا سلامت و زیبایی مان درونی باشد.
┄┄┄┄┄❅✾❅┄┄┄┄┄