یکی از نشانههای ظهور، خروج مردی به نام شعیب بن صالح در سمرقند و یا نیشابور است.
شیخ طوسی رحمه الله خروج او را به نقل از امام سجاد علیه السلام این گونه بیان کرده است:
«خروج شعیب بن صالح پس از عوف سلمی و قبل از خروج سفیانی است.»
(کتاب الغیبة، ص 443.)
(ثُمَّ یَکُونُ خُرُوجُ شُعَیبَ بْنَ صالِحٍ مِنْ سَمَرْقَنْد ثُمَّ یَخْرُجُ السُّفیانی …»
راوندی نیز از امام سجاد علیه السلام نقل کرده است:
«پس خروج شعیب صالح از سمرقند است.»
(الخرائج و الجرائح، ج3، ص1155، ح 61.)
شیخ صدوق رحمه الله خروج او را از نیشابور ذکر کرده است.
(کمالالدین، ج 2، ص 443، باب 43، ح 16.)
از برخی روایات دیگر استفاده میشود:
او پرچمدار حضرت مهدی علیه السلام و به عنوان پیش قراول آن حضرت انجام وظیفه میکند.
(علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 207؛ همچنین ر.ک: کنزالعمال، ج 4، ص 588، ح 39667 و 39666؛ کتاب الفتن، ص 188.
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدا وَ نَرَاهُ قَرِيبا…
بیا خودت باش، خودِ خودت باش؛
بدون تظاهر؛
بدون دو رنگی؛
با خودت، با زندگیت صادق باش؛
به خاطر دیگران وجود متعالی خودت رو ترک نکن؛
دروغ نگو و نقاط ضعفت رو با تلقین زیاد نکن؛
آره تو میتونی پرستو باشی و سفر کنی؛
خورشید باشی و بتابی؛
بارون باشی و بباری؛
رود باشی و جاری بشی؛
انسان باشی و رشد کنی؛
اگر به وجود خودت پی ببری و اون ظاهر ساختگی، اون نقابی که خودت ساختی رو بزنی کنار و نقاب خدادادیت رو، رو کنی؛
اونوقت میدونی زیر نقاب ساختگی چیه؟
کسی که همه چیز رو فتح میکنه!
قلبهای شکسته رو، محبت و زیبایی رو فتح میکنه!
برگرد!
فاتح وجود خودت باش!
بیشتر از این تو این راه ساختگی قدم نذار، اونوقت راه برگشتن سخت تر میشه؛
رویاهات رو هدف قرار بده و دنبالشون برو تا پوچی رو حس نکنی؛
افکارت رو در نظر داشته باش و با اونا همراه شو تا ببینی که با عجیب ترین و پیچیده ترین قصه ای که در عمرت طی کرده ای میتونی جای خالی تظاهر رو با «خودت بودن» پر کنی!
میدونی که کلمات قدرت تغییر آینده و دنیا و زندگیت رو دارن! پس با این جمله دنیای تظاهرت رو تغییر بده!
«باید خودت باشی تا در این مسیر پر پیج و خم و طولانی ثابت قدم بمونی»
امام زين العابدين عليه السلام :
بينوا آدمى! هر روز سه مصيبت به او مى رسد و حتى از يكى از آنها پند نمى گيرد كه اگر پند مى گرفت، سختيها و كار دنيا بر او آسان مى شد: مصيبت نخست روزى است كه از عمر او كم مى شود. در صورتى كه اگر از مال او چيزى كم گردد، اندوهگين مى شود حال آن كه درهم (مال) جايگزين دارد اما عمر از دست رفته جبران نمى شود. مصيبت دوم اين است كه روزيش را به طور كامل دريافت مى كند كه اگر از راه حلال باشد بايد حساب پس دهد و اگر از راه حرام باشد كيفر مى بيند. مصيبت سوم از اينها بزرگتر است. عرض شد: آن چيست؟ فرمود: هيچ روزى را به شب نمى رساند مگر اين كه يك منزل به آخرت نزديك شده است، اما نمى داند به سوى بهشت يا به سوى آتش ؟!
بحار الأنوار : 78/160/20
آخرین نظرات