یکی از نشانه‌های ظهور، خروج مردی به نام شعیب بن صالح در سمرقند و یا نیشابور است.

شیخ طوسی رحمه الله خروج او را به نقل از امام سجاد علیه السلام این گونه بیان کرده است:

«خروج شعیب بن صالح پس از عوف سلمی و قبل از خروج سفیانی است.»

 (کتاب الغیبة، ص 443.)

(ثُمَّ یَکُونُ خُرُوجُ شُعَیبَ بْنَ صالِحٍ مِنْ سَمَرْقَنْد ثُمَّ یَخْرُجُ السُّفیانی …»

راوندی نیز از امام سجاد علیه السلام نقل کرده است:

«پس خروج شعیب صالح از سمرقند است.»

 (الخرائج و الجرائح، ج‌3، ص‌1155، ح 61.)

شیخ صدوق رحمه الله خروج او را از نیشابور ذکر کرده است.

(کمال‌الدین، ج 2، ص 443، باب 43، ح 16.)

از برخی روایات دیگر استفاده می‌شود:

او پرچم‌دار حضرت مهدی علیه السلام و به عنوان پیش قراول آن حضرت انجام وظیفه می‌کند.

 (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 207؛ همچنین ر.ک: کنزالعمال، ج 4، ص 588، ح 39667 و 39666؛ کتاب الفتن، ص 188.

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدا وَ نَرَاهُ قَرِيبا…