پیامبراکرم(ص) در سال دهم هجری، نامه‌ای به اسقف نجران (ابوحارثه)نوشت، و طی آن، مسیحیان نجران را به دین اسلام دعوت کرد.
«نجران» که در مرز حجاز و یمن قرار گرفته، در آغاز طلوع اسلام تنها منطقه مسیحی‌نشین در حجاز (عربستان) بود.
نماینده ی پیامبر اسلام(ص)،صهیب بن سنان، نامه را به اسقف مسیحیان نجران رساند. وی پس از خواندن نامه، شورایی مرکب از شخصیت‌های مذهبی و غیرمذهبی تشکیل داد،که وارد مدینه شوند و از نزدیک با پیامبر آخرالزمان(ص) دیدار کنند و دلایل نبوت ایشان را مورد بررسی قرار دهند.
هیئت مسیحیان نجران متشکل از ۶۰ نفر به مدینه رفتند. نمایندگان نجران پس از دیدار با پیامبر (ص)با او به مباحثه و تبادل نظرات و افکار پرداختند و در مورد مسیح(ع) و مریم(س)و خدا به گفتگو نشستند، که در نهایت آنان به پیامبر(ص) گفتند:
گفتگوهای شما ما را قانع نمی‌کند!
در این هنگام جبرئیل نازل شد وآیه مباهله را آورد و پیامبر(ص) را مأمور کرد،تا با کسانی که با او مجادله می‌کنند، به مباهله برخیزد.
آن آیه چنین است:
﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِين﴾
…به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت می‌نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت می‌کنیم، شما نیز از نفوس خود را، آنگاه مباهله می‌کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم.(۱)
نمایندگان نجران از پیامبر(ص) وقت خواستند و قرار شد فردای آن روز به مباهله بروند.
پیامبر(ص) و نمایندگان نجران، توافق کردند که مراسم مباهله در نقطه‌ای خارج از شهر مدینه، در دامنه صحرا انجام بگیرد.
اسقف مسیحی به نمایندگان نجران گفته بود، در مراسم مباهله نگاه کنید، اگر محمد با فرزندان و خانواده اش برای مباهله آمد، از مباهله با او بترسید و اگر با یاران و سربازان آمد با او مباهله کنید. پیامبراکرم(ص) به همراه امام علی(ع)، حسن(ع) و حسین(ع) وحضرت فاطمه(س) به سمت صحرا رفت.
در روایتی آمده است که اسقف گفت:
«من صورتهایی را می بینم که اگر از خدا تقاضا کنند، که کوهها را از جا برکند، چنین خواهد کرد. هرگز با آنها مباهله نکنید، که هلاک خواهید شد و یک مسیحی تا روز قیامت بر روی زمین باقی نخواهد ماند.»
پس با دیدن این صحنه هیأت مسیحی از مباهله امتناع ورزید و اسقف اعظم مسیحیان به پیامبر اسلام(ص) گفت:
یا اباالقاسم! ما با تو مباهله نمی کنیم، بلکه مصالحه می کنیم. پیامبر اسلام(ص) نیز با آنها بر پرداخت جزیه مصالحه نمود.
همچنین در روایت دیگری آمده است که پیامبر اسلام(ص) پس از امتناع هیأت مسیحی از مباهله چنین فرمود:
«قسم به خدایی که مرا به حق مبعوث نمود، اگر آنها با ما مباهله می کردند، وادی آتش بر روی آنها می بارید.»
اما صلح نامه：
(به نام خداوند بخشنده مهربان)
این نامه‌ای است از محمّد رسول خدا(ص) به ملت نجران و حومه ی آن!
حکم و داوری محمّد(ص) درباره تمام املاک و ثروت ملت نجران این شد که؛ اهالی نجران هرسال دو هزار لباس که قیمت هر یک از چهل درهم تجاوز نکند به حکومت اسلامی بپردازند…و جان و مال و سرزمین و معابد ملت نجران در امان خدا و رسول اوست، مشروط بر اینکه از همین حالا از هر نوع ربا خواری خودداری کنند.(۲)
منبع：
۱)سوره آل عمران،آیه ۶۱
۲)کتاب منشور جاوید، ج ۷،ص۹۸
برگرفته از کانال تخصصی تبلیغ
آخرین نظرات