لجبازی نوعی دشمنی و آزار ارادی است (ممکن است بعدا عادت کودک شود) که کودک و نوجوان برای رسیدن به خواستههای خود، مرتکب می شود.
لجبازی در کودکان : در پسرها دو برابر است ؛ دخترها به خاطر روحیه خاص، تبعیت بیشتر و نافرمانی کمتری دارند ولی در پسرها برعکس است.
لجبازی در بزرگسالان: در خانم ها دو برابر است.
انواع و حالات بچه های لجباز:
1سرکشی و خودخواهی در برابر دستورات والدین
2عصبانیت و بیان خواسته ها با گریه، جیغ و داد زدن و ……
3واکنش و تراشیدن دلیل در برابر مقاومت والدین (مثلا والدین می گویند: همین الان باید بخوابی و کودک می گوید: نه!!! )
4به مسخره گرفتن دستورات والدین
نکته مهم:
در لجبازی، مقصر اول و آخر، والدین هستند.
یکی از عوامل لجبازی کودکان، سختگیری والدین در تربیت است.
سختگیری در تربیت ممنوع! هر چند به نفع کودک باشد.
ضررهای سختگیری:
1فاصله گرفتن از والدین
2لجبازی
3روحیه انتقام
4افزایش عصبانیت (گاهی این هیجانات خطرناک است)
5فرار از خانه (رسمی: به طور کلی فرار میکند، غیر رسمی: خانه اقوام میرود)
6تصمیمات غیر عقلانی میگیرد، مثل کسی که خودکشی کرده است.
نکته مهم:
جایگزین سختگیری، روشمند بودن است .
آخرین نظرات