ای کاش لااقل شیعیات ذرّه ای از غربت و مظلومّیت تو را درک می کردند و با رفتار و گفتار خویش، نمک به زخم های دلت نمی پاشیدند. 

کاش دنبال پاسخی برای این سوال می گشتیم که آیا غیبت ولیّ خدا، سرنوشت محتوم و تقدیرناپذیر الهی است و یا این ما هستیم که تا کنون او را نخواسته ایم و ظهورش را طالب نبوده ایم؟

 کاش متوجه می شدیم که فرمول ظهور، سخت و پیچیده نیست و این آگاهی، بیداری، درخواست و دعای ماست که ظهور را پیش از موعد مقدّر رقم خواهد زد و غفلت و خواب آلودگی ما از جمله علل اساسی در تاخیر ظهور حجّت خداست، ای کاش میدانستیم در دعا برای ظهورت چه اسراری نهفته است و چه برکات و آثاری بر آن مرتب است؟

اگر پیامت را جدی گرفته بودیم، اگر از این غفلتی که ریشه در دوازده قرن دوران غیبت دارد فاصله می گرفتیم ، اگر همه با هم یک دل و یکپارچه از درگاه حضرت حق، ظهور نورانی ات را خواستار می شدیم، اگر آماده ی پذیرش و تحمل شما و اطاعت از اوامرت می شدیم، آیا تا بحال ظهورت صورت نپذیرفته بود؟

 کتاب آشتی با امام زمان، ص۹

 بايد توجّه داشت كه ياران حضرت، منحصر در ۳۱۳ نفر نيست؛ زيرا حضرت، داراي سه گروه يار است كه گروه اول آنان، ۳۱۳ نفرند. اينان، فرماندهان و بزرگان لشكر حضرت محسوب میشوند و مواليان ايشان اند. طبيعي است كه هر لشكر، تعدادي محدود فرمانده دارد و بقيه، تحت نظر اينان در لشكر حضرت به سر مي برند و امام را ياري ميكنند. پس اين نوع انحصار، تبعيض نيست، با توجه به اين كه ياران گروه دوم را لشگر ده هزار نفری و یاران گروه سوم را عموم مؤمنان تشكيل ميدهند.

 کتاب آفتاب مهر؛ پرسش ها و پاسخ های مهدوی

صداقت

خیلی از بچه‌ها بخاطر ترس از فریادهای والدینشان یا کتک خوردن می‌ترسند واقعیت را با والدینشان در میان بگذارند.

 باید به آنها بفهمانید که رفتار بد آنها مطمئناً عواقبی خواهد داشت اما همیشه بخاطر اینکه شجاعت لازم برای گفتن واقعیت را داشته‌اند تحسینشان کنید. 

از همه مهمتر اینکه شما هم باید خود فردی صادق باشید زیرا اگر در شما بی‌صداقتی ببینند آنها یاد خواهند گرفت.

احترام

بچه‌ها رفتارها را درست مثل کلمات تقلید می‌کنند.

 گفتن کلماتی مثل «خواهش می‌کنم»، «لطفاً»، «متشکرم» و «عذر می‌خواهم» در جلو آنها به آنها احترام و ادب را یاد می‌دهد. همچنین باید به آنها یاد بدهید به بدن، اموال، نظرات و اعتقادات دیگران هم احترام بگذارند.

قدرشناسی 

به فرزندانتان یاد بدهید که هر روز حتی برای کوچکترین چیزها شکرگزار باشند، چیزهای کوچکی مثل هوا یا یک لبخند از کسی. به آنها یاد بدهید که برای اینکه زنده هستند، برای خانواده و دوستانشان، غذایی که می‌خورند، لباس‌هایشان، سقف بالای سرشان و سلامتی‌شان قدرشناس باشند. 

سخاوت 

به آنها یاد بدهید به دیگران کمک کنند هم نوعی سخاوت و بخشندگی است زیرا به آنها یاد می‌دهد که در وقتشان بخشنده باشند.

 وقتی خودتان به نیازمندان لباس و غذا هدیه بدهید، آنها هم درک می‌کنند که باید بخشنده باشند.

خاص بودن

باید به فرزندانتان یادآور شوید که از همان ابتدای کودکی خاص هستند. به آنها بفهمانید که فردیت آنها باعث خاص بودنشان است. آنها را تشویق کنید فردیت خودشان را از طریق علایقشان کشف کنند. آنها را هم‌کلاسی‌ها یا دوستانشان مقایسه نکنید و برایشان توضیح دهید که بقیه آدمها هم خاص هستند اما نباید به خاطر خاص بودنشان به طور متفاوتی با آنها برخورد شود.