بايد توجّه داشت كه ياران حضرت، منحصر در ۳۱۳ نفر نيست؛ زيرا حضرت، داراي سه گروه يار است كه گروه اول آنان، ۳۱۳ نفرند. اينان، فرماندهان و بزرگان لشكر حضرت محسوب میشوند و مواليان ايشان اند. طبيعي است كه هر لشكر، تعدادي محدود فرمانده دارد و بقيه، تحت نظر اينان در لشكر حضرت به سر مي برند و امام را ياري ميكنند. پس اين نوع انحصار، تبعيض نيست، با توجه به اين كه ياران گروه دوم را لشگر ده هزار نفری و یاران گروه سوم را عموم مؤمنان تشكيل ميدهند.

 کتاب آفتاب مهر؛ پرسش ها و پاسخ های مهدوی

صداقت

خیلی از بچه‌ها بخاطر ترس از فریادهای والدینشان یا کتک خوردن می‌ترسند واقعیت را با والدینشان در میان بگذارند.

 باید به آنها بفهمانید که رفتار بد آنها مطمئناً عواقبی خواهد داشت اما همیشه بخاطر اینکه شجاعت لازم برای گفتن واقعیت را داشته‌اند تحسینشان کنید. 

از همه مهمتر اینکه شما هم باید خود فردی صادق باشید زیرا اگر در شما بی‌صداقتی ببینند آنها یاد خواهند گرفت.

احترام

بچه‌ها رفتارها را درست مثل کلمات تقلید می‌کنند.

 گفتن کلماتی مثل «خواهش می‌کنم»، «لطفاً»، «متشکرم» و «عذر می‌خواهم» در جلو آنها به آنها احترام و ادب را یاد می‌دهد. همچنین باید به آنها یاد بدهید به بدن، اموال، نظرات و اعتقادات دیگران هم احترام بگذارند.

قدرشناسی 

به فرزندانتان یاد بدهید که هر روز حتی برای کوچکترین چیزها شکرگزار باشند، چیزهای کوچکی مثل هوا یا یک لبخند از کسی. به آنها یاد بدهید که برای اینکه زنده هستند، برای خانواده و دوستانشان، غذایی که می‌خورند، لباس‌هایشان، سقف بالای سرشان و سلامتی‌شان قدرشناس باشند. 

سخاوت 

به آنها یاد بدهید به دیگران کمک کنند هم نوعی سخاوت و بخشندگی است زیرا به آنها یاد می‌دهد که در وقتشان بخشنده باشند.

 وقتی خودتان به نیازمندان لباس و غذا هدیه بدهید، آنها هم درک می‌کنند که باید بخشنده باشند.

خاص بودن

باید به فرزندانتان یادآور شوید که از همان ابتدای کودکی خاص هستند. به آنها بفهمانید که فردیت آنها باعث خاص بودنشان است. آنها را تشویق کنید فردیت خودشان را از طریق علایقشان کشف کنند. آنها را هم‌کلاسی‌ها یا دوستانشان مقایسه نکنید و برایشان توضیح دهید که بقیه آدمها هم خاص هستند اما نباید به خاطر خاص بودنشان به طور متفاوتی با آنها برخورد شود.

​” دلم میخواست “های من زیادند !

بلندند … طولانیند ؛

اما مهم ترین اونها..

 اینه که

 انسان باشم …

وانسان بمانم …

وانسان محشور شوم …

می دانم که فرصتم برای این “دلم می خواست “، خیلی محدود است …. 

تا وقت دارم باید مهرورزی کنم …

به همین چند نفری،  که از تمام مردم دنیا با من نفس میکشند 

و درهمین جغرافیایی که سهم من است از کل جهان …

می دانم که وقت کم است …

پس باید خوب باشم…

مهربان باشم …

و کمک کنم اطرافیانم را …

انسان های خوب به بهشت میروند…

اما اینجا هم ، 

انسان های خوب هر کجا باشند ،

آنجا مثل  بهشت است!!!!

امام رضا علیه السلام می فرمایند: 

حريصانه‌ به‌ دنبال‌ برآوردن حاجت‌ حاجتمندان‌ باشيد ، 

هيچ‌ عملى‌ بعد از واجبات‌بالاتر از شاد كردن‌ مسلمان‌ نيست‌.

بحارالانوار، ج۷۸،ص۳۴۷

ازعزرائیل پرسیدند：

تابحال گریه نکردی زمانیکه جان بنی آدمی را میگرفتی؟

عزرائیل جواب داد:

یک بارخندیدم،

یک بارگریه کردم

ویک بارترسیدم.
“خنده ام” زمانی بودکه به من فرمان داده شد جان مردی رابگیرم،اورادرکنارکفاشی یافتم که به کفاش میگفت:کفشم را طوری بدوز که یک سال دوام بیاورد! به حالش خندیدم وجانش راگرفتم..

“گریه ام"زمانی بود که به من دستور داده شدجان زنی رابگیرم،او را دربیابانی گرم وبی درخت وآب یافتم که درحال زایمان بود..منتظرماندم تا نوزادش به دنیا آمد سپس جانش را گرفتم..دلم به حال آن نوزاد بی سرپناه درآن بیابان گرم سوخت وگریه کردم..

“ترسم"زمانی بودکه خداوندبه من امرکردجان فقیهی را بگیرم نوری ازاتاقش می آمد هرچه نزدیکتر میشدم نور بیشترمی شد وزمانی که جانش را می گرفتم ازدرخشش چهره اش وحشت زده شدم.

دراین هنگام خدا وندفرمود:

میدانی آن عالم نورانی کیست؟..

او همان نوزادی ست که جان مادرش راگرفتی. 

من مسئولیت حمایتش را عهده دار بودم 

هرگز گمان مکن که باوجودمن،موجودی درجهان بی سرپناه خواهد بود