١- موهبتهای خود را شمارش کنید نه مشکلاتتان را.

٢-در لحظه زندگی کنید.

٣-به عزیزانتان بگویید دوستت دارم.

٤-بخشنده باشید نه گیرنده.

٥-عادت كنيد در آدمها مچ گيرى مثبت داشته باشيد 

٦- مغزتان را تمرين دهيد تا در هر موقعيتى كه هستيد مثبت ها را پر رنگ كند، در هر چیزی و هر کسی خوبی‌ها را جست‌و‌جو کنید. 

٧-هر روز” دعا ” کنید.

٨-هر روز حداقل یک کار خوب انجام دهید.

٩-در زندگی اولویت داشته باشید.

١٠-اجازه ندهید مسائل کوچک و خیالی شما را آزار دهد.

١١-عادت “همین الان انجامش بده” را تمرین کن.

١٢-زندگی ‌تان را با افرادی که انرژی مثبت دارند پر کنید

١٣-خندیدن و گریه کردن را بیاموزید.

١٤-لبخند بزنید تا دنیا به شما لبخند بزند.

اسحاق پسر عمار مي گويد: به محضر امام صادق (علیه السلام) رفتم و عرض كردم: 

1- گاهي نزد بعضي از انسانها مي روم، قسمتي از سخنم را به او مي گويم، ولي او (با هوش تيزي كه دارد) همه سخن و مقصود مرا مي فهمد.

2- و با بعضي ديگر سخن مي گويم، وقتي كه تمام سخنم را به او گفتم، او مقصودم را مي فهمد و به من جواب مي دهد.

3- ولي با بعضي ديگر وقتي سخن مي گويم، مقصودم را نمي فهمد، مي گويد: دوباره بگو.

به اين ترتيب انسانها در درك مطالب، متفاوت هستند، علت چيست؟

امام صادق (علیه السلام) در پاسخ من فرمود: 

آيا علتش را نمي داني؟گفتم: نه.

فرمود:

 شخص اول، كه مقصود تو را از قسمتي از گفتار تو مي فهمد، كسي است كه در همان هنگام كه نطفه بوده، عقلش با نطفه اش بهم آميخته است

 شخص دوم كسي است كه: عقلش در رحم مادرش، به او ملحق شده است.

ولي شخص سوم كه سخنت را نمي فهمد و مي گويد دوباره بيان كن، كسي است كه عقلش پس از بزرگ شدنش، به او پيوسته است. 

بنابراين تيز هوشي و كند هوشي و ميانه هوشي، مربوط به ريشه هاي تعقل او است كه اگر زودتر به او ملحق شده، تيزهوش مي گردد و اگر ديرتر ملحق شده به همان نسبت، كند هوش مي شود.(ربطی به میزان عقل ندارد)

اصول کافی،باب التفکر، حديث 27، ص 26، ج 1.

کافی نیست که پدر یا مادر باشید، 

یک دوست باشید. 

وقتی به شما نیاز دارند، دستهایشان را بگیرید و آنها را به راه راست هدایت کنید

 به فرزند خود قول و تضمین بدهید که هر جا نیاز داشت به کمک او خواهید شتافت؛ 

به او قول بدهید که به افکار بچه گانه اش نخواهید خندید؛ 

به او قول بدهید که در کار کمک فکری به او از هیچ کوششی فرو گزار نمی کنید

 به او بگوئید که می توانید هراس هایش را برطرف نمایید؛

 به او بگویید که هر آینه بخواهد می تواند به نزد شما بیاید و می تواند بدون توجه به اشتباهاتی که کرده روی شما حساب کند

 و به او بگویید که او فرزند شماست و فرزند شما باقی خواهد ماند.