اما حق كسى كه بدى زبانى يا رفتارى به تو، به دست او واقع شده، آن است كه اگر عمدا چنين كارى كرده، شايسته است از او درگذرى، چرا كه منجر به ريشه‏ كن شدن دشمنى مى‏ شود، و حسن رفتار تو با امثال او را نشان مى‏ دهد. همانا خداوند مى‏ فرمايد: قطعا كسى كه به او ستم شده و بعد از آن انتقام جويد مسئوليتى بر عهده او نيست تا آنجا كه مى ‏فرمايد: اين از كارهاى سترگ است. و خداى عز و جل فرمود: اگر كيفر داديد به همان اندازه باشد كه به شما آسيب رسيده و اگر صبر كنيد آن براى صابران بهتر است» اين در مورد دشمنى تعمدى‏ است و اما اگر بدى عمدى نباشد، با تعمّد در انتقام ‏جويى به او ستم نكن، كه اگر چنين كنى او را عمدا به خطا جبران كرده ‏اى، با او مدارا كن و به بهترين و لطيف‏ ترين نحوى كه مى‏ توانى با او رفتار كن و هيچ نيرويى جز از ناحيه خدا نيست

رساله حقوق امام سجاد (ع)

یک حس خوب   ز فکرم عبور کرد قلبم به وجد آمد  و حس غرور کرد فردا حک شود  به تن روزنامه ها ای روزگار !!! یوسفِ  زهرا ظهور کرد… �

هنگامي كه شيطان آزاد شد كه در دنيا باقي بماند، تمام دشمني و كينه خود را متوجه آدم كرد و مانند خون در رگهاي انسان، تسلط يافت تا او را گمراه كند.

هنگام توبه، آدم (علیه السلام) به خدا عرض كرد:

 پروردگارا! شيطان را بر من مسلط كردي، بنابراين براي من نيز در برابر شيطان امتيازي قرار بده.

خداوند به آدم وحي كرد: اي آدم! چند امتياز را به تو دادم:

1- هرگاه يكي از فرزندان تو تصميم بر انجام گناهي بگيرد، ولي آن گناه را انجام ندهد، چيزي بر او نوشته نمي شود و اگر انجام دهد فقط (يك گناه) بر او نوشته مي شود.

2 - هرگاه يكي از فرزندانت، تصميم بر كار نيكي گرفت، ولي انجام نداد، (يك پاداش) براي او نوشته مي شود و اگر انجام داد، (ده پاداش) براي او نوشته مي شود.

 حضرت آدم عرض كرد: پروردگارا! برايم بيفزا..

خداوند فرمود: 

3- هرگاه يكي از فرزندانت، گناه كند، سپس طلب آمرزش كند، او را مي بخشم.

آدم عرض كرد: پروردگارا! برايم بيفزا

خداوند فرمود:

4- براي آنها توبه را قرار دادم يا فرمود: توبه را براي آنها گستردم، تا هنگامي كه نفس آنها به گلو برسد.(یعنی تا دم مرگ هروقت توبه کنند قبول میکنم)

آدم (علیه السلام) عرض كرد: پروردگارا! همين مقدار برايم كافي است..

اصول کافی،باب فيما اعطي الله عزوجل آدم (علیه السلام)، حديث 1، ص 440 - ج 2.

آیت الله بهجت:

 انسان در اثر وسوسه های شیطان  تصور میکند که دائم الذکر بودن دشوار است

اما بتدریج میفهمد که نه مشکل نیست

با دیگران حرف می زند ؛

اما دلش پیش خداست…