اما حق كسى كه بدى زبانى يا رفتارى به تو، به دست او واقع شده، آن است كه اگر عمدا چنين كارى كرده، شايسته است از او درگذرى، چرا كه منجر به ريشه‏ كن شدن دشمنى مى‏ شود، و حسن رفتار تو با امثال او را نشان مى‏ دهد. همانا خداوند مى‏ فرمايد: قطعا كسى كه به او ستم شده و بعد از آن انتقام جويد مسئوليتى بر عهده او نيست تا آنجا كه مى ‏فرمايد: اين از كارهاى سترگ است. و خداى عز و جل فرمود: اگر كيفر داديد به همان اندازه باشد كه به شما آسيب رسيده و اگر صبر كنيد آن براى صابران بهتر است» اين در مورد دشمنى تعمدى‏ است و اما اگر بدى عمدى نباشد، با تعمّد در انتقام ‏جويى به او ستم نكن، كه اگر چنين كنى او را عمدا به خطا جبران كرده ‏اى، با او مدارا كن و به بهترين و لطيف‏ ترين نحوى كه مى‏ توانى با او رفتار كن و هيچ نيرويى جز از ناحيه خدا نيست

رساله حقوق امام سجاد (ع)