قبول کنیم که زندگی جریان دارد ، چه با داشته هایمان چه با نداشته هایمان .
اصلا همین یکی بود و نبود هاست که قصه ی زندگیمان را رقم میزند.
به این فکر کنیم که بالاتر از سیاهی رنگی نیست !
باید رها شد از تمام این قید و بند ها… از قدیم گفته اند که لب تنور هم میگزره ، شب سمورم میگزره !
پس هر چه پیش آید خوش آید.
آسوده خاطر زندگی کردن به معنای بیخیالی طی کردن و بی قید بودن نیست. باید و باید به دنبال هدف های بزرگ زندگیمان که کاخی از رویا برای خودمان ساخته ایم برویم ، دست بیاندازیم به بلندای آسمان و تمام ستاره ها را از آن خود کنیم . اینها اصلا دور نیست !

ما انسانیم با قدرتی لایزال ، ما انسانیم با روحی که خداوند برایمان به ودیعه گذاشته .یاد بگیریم که هیچ غیر ممکنی ، غیر ممکن نیست و برگی بی اذن خداوند از درخت نمی افتد …

كودك درمانده تربيت نكنيد.

“هميشه كارت خرابكاريه”
“هيچ وقت حرفمو گوش نميدي”
“يكبار ازت يه كاری خواستما ببين چكار كردى”
این جملات به كودكان درمانده بودن را مي

میگویند
فخر فروشی چیز خوبی نیست
اما…
هییسسس!
پیش خودمان بماند

من سالهاست فخر میفروشم
با همین پارچه ی سیاهِِ معمولی…

چادرم را میگویم

شخصی در یکی از مناطق کویری زندگی میکرد.
چاهی داشت پر از آب زلال زندگیش به راحتی میگذشت با وجود اینکه در همچین منطقه ای زندگی میکرد.
بقیه اهالی صحرا به علت کمبود آب همیشه دچار مشکل بودند اما او خیالش راحت بود که یک چاه آب خشک نشدنی دارد.
یک روز به صورت اتفاقی سنگ کوچکی از دستش داخل آب افتاد صدای سقوط سنگریزه برایش دلنشین بود اما میترسید که برای چاه آب مشکلی پیش بیاید.
چند روزی گذشت و دلش برای آن صدا تنگ شد از روی کنجکاوی اینبار خودش سنگ ریزه ای رو داخل چاه انداخت کم کم با صدای چاه انس گرفت و اطمینان داشت با این سنگ ریزه ها چاه به مشکلی بر نمیخورد.
مدتی گذشت و کار هر روزه مرد بازی با چاه بود تا اینکه سنگ ریزه های کوچک روی هم تلمبار شدند و چاه بسته شد.
دیگر نه صدایی از چاه شنیده میشد و نه آبی در کار بود.

مطمئن باشید تکرار اشتباهات کوچک و اصرار بر آنها به شکست بزرگی ختم خواهد شد.