امام علی علیه السلام به “ڪمیل بن زیاد” فرمود: ای ڪمیل! شیفته ڪسانی ڪه نماز طولانی می خوانند و مدام روزه می گیرند و صدقه می دهند و گمان می ڪنند ڪه آدمهای موفقی هستند، مباش و فریب آنها را نخور.

زیرا ممڪن است ڪه به این عبادات “عادت” ڪرده باشند یا بخواهند عمداً مردم را فریب دهند.ای ڪمیل! وشیطان وقتے قومی را دعوت به گناهانی مثل ، شراب خواری، ریا و آنچه شبیه این گناهان است می نماید. عبادات زیاد را با طول رڪوع و سجود و خضوع و خشوع پیش آنان محبوب می گرداند.

وقتی خوب آنها را به دام انداخت. آنگاه آنان را دعوت به ولایت و دوستی پیشوایان ظلم و ستم می نماید.

بحارالانوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۹

یک مشت خاک را در یک لیوان آب بریز،چند لحظه صبر کن…
آیا می توانی آب را بنوشی؟

یک مشت خاک را درون چشمه بریز، چند لحظه صبر کن…
حالا می توانی یک لیوان از اب گوارای چشمه بنوشی.

درد و رنج های دنیا هم همین طور است،مشتی خاک…
این بستگی به تو دارد که لیوان آب باشی یا چشمه…

کسی که به شما توهینی می کند،
این اهانت معنایی ندارد مگر این که
تو خود آن را بپذیری. تا زمانی که آن را به
خود نگیری بی معناست،یک همهمه ست،
با تو کاری ندارد.

پس درواقع هیچ کس نمی تواند به تو
توهینی کند مگر این که خودت آن را
بپذیری،

مگر این که خودت با آن همراهی کنی.
بنابراین هر زمان که به تو توهینی شود،
یا احساس کنی که مورد اهانت واقع
شده ای، این مربوط به توست،
مسئولیتش با خود توست.

نگو که شخص دیگری به تو توهین کرده،
تو چرا آن را قبول کرده ای؟
کسی تو را مجبور به پذیرش آن نکرده است.
این آزادی دیگریست که بخواهد توهین کند،
این که تو آن را قبول کنی
یا نه هم آزادی_توست.

با خود توست اگر اهانتی را قبول کنی.
آن وقت نگو دیگری به من توهین کرده،
خیلی ساده بگو من آن را پذیرفتم.
خیلی ساده بگو من آگاه نبودم و در
ناآگاهی آن را پذیرفتم و بعد آشفته شدم.

تنها چیزی را بپذیر که
به آن نیاز داری،
تنها چیزی را بپذیر که تو را تغذیه میکند.

۱.درگیر آدم های منفی نمیشوند
۲.در مورد دیگران غیبت نمیکنند

۳.وقت شناس هستند
۴.بدون انتظار میبخشند

۵.مثبت می اندیشند
۶.خود بزرگ بینی ندارند

۷.قدردان هستند
۸.مودب هستند

۹.بهانه تراشی نمیکنند
۱۰.بدون برنامه ریزی مهربانند، نه فقط با اشخاصی که برایشان نفع دارند