و درود خداوند بر او باد؛ فرمود:

« در حالیكه در واقع؛ از كمترين مال برخوردار هستيد، در ظاهر؛ بهترين حال را از خود نشان دهيد،
چرا كه خداوندِ متعال، بندگان باايمانش را اينگونه نيكو ادب كرده است.»

بحارالانوار، ج78

آرامش را
در همه‌جا جستجو کردم؛
غافل ازاینکه؛
آرامش؛
از رگ گردن به من نزدیکتربود!

َ«نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدْ»

بسياري از افراد مردم، در همه عمر در پشت ديوار و حصار زندگي و خوشبختي‏ معطل مانده ‏اند و مي‏گويند: “ما كه از زندگي چيزي نفهميديم، زندگي بي‏ معناست". اين افراد هميشه در حيرت و سرگرداني بسر مي‏برند و گاهي اين‏ تحير و سرگرداني و بدبيني را به حساب حساسيت ذهن و ادراكيت فهم خود مي‏گذارند و با يك دنيا غرور و كبر مي‏گويند: اين ما هستيم كه به بيهوده‏ بودن زندگي و دروغ بودن سعادت و خوشبختي و اصالت رنج و بدبختي پي‏ برده ‏ايم و اما ديگران چون به قدر ما حس و درك ندارند نمي‏فهمند.

اين‏ اشخاص نمي‏دانند كه خودشان مانند كوران بي بصري هستند كه در پشت ديوار زندگي معطل مانده ‏اند و نتوانسته ‏اند در همه عمر در ورودي اصلي را پيدا كنند . اينها از همان اول ، راه را چاه و چاه را راه تصور كرده‏ اند و روي‏ همين تصور غلط لحظه به لحظه از راه دورتر شده و هميشه در سياه چالهاي‏ زندگي بسر برده ‏اند ، به قول يكي از دانشمندان طوري پرورش يافته ‏اند كه‏ براي احساس رنج و مصيبت كاملا آماده ‏اند و از كوچكترين رنجي فريادشان به‏ فلك مي‏رسد ولي نسبت به آنچه خوشي و سعادت است لخت و مرده و بي حس می باشد
حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)

مردی به نزد جوانمردی آمد و گفت : تبرکی می خواهم ، جامه ات را ،
تا من نیز از جوانمردی بهره ای ببرم .

جوانمرد گفت : جامه مرا که بهائی نیست .اما سوالی دارم ،اگر سوالم را پاسخ گویی جامه من برای تو.

مرد گفت :بپرس.

جوانمرد گفت : اگر مردی چادر زنی را بر سر کند ، زن خواهد شد ؟
مرد گفت : نه.

جوانمرد گفت : اگر زنی جامه مردان را بپوشد ،چطور ؟ مرد می شود ؟
مرد گفت :نه.
جوانمرد گفت : پس در پی آن نباش که جامه جوانمردان را بر تن کنی که اگر
پوست جوانمرد را نیز بر تن کشی ، سودی نخواهد داشت ؛ زیرا جوانمردی به
جان است ، نه به جامه!