از کنار جوی کوچکی که رد می شوم، صدای آرام آب به گوش می رسد. 

فکر می کنم چه زیباست نگاه کردن به این آب 

و چرا صدای آب تا این اندازه دلنشین است. 

آنچه این گونه زیبایی می آفریند، خود آب نیست 

بلکه عبور و گذر آب از جوی است که این گونه زیبا و دل انگیز است. 

عبور کردن همیشه زیباست، 

گذشت کردن از خطای دیگران و توقف نکردن 

بر آنچه که باعث کینه توزی است زیباست. 

حرکت آب از روی تیرگی ها و آلودگی های جوی، 

باعث آفرینش زیبایی است. 

شاید اگر بتوانیم از زشتی های یکدیگر عبور کنیم 

و در برابر یکدیگر کینه توزی نکنیم، 

آن وقت به این باور برسیم که در زندگی حرفی برای گفتن داریم،

الفبای موسیقی زندگی مانند موسیقی جوی دل انگیز می شود.