برشی از کتاب

دختر خوبم ! سقوط و انحطاط خیلی آسان و طبیعی است . جاذبه ها تو را به سقوط می خوانند ، ولی بالا رفتن و از کشش جاذبه آزاد شدن ، « موتورهای روشن » می خواهد . ببین ! یک سنگ به اندازه ای بالا می رود ، که نیرویی پشت آن باشد با تمام شدن نیرو ، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است ، ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن ، که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند و سر بلند می نماید . اگر تو به اندازه ی این گیاه کوچک ، ریشه داشته باشی ، از زیر خاک و سنگ و از زیر عادت و غریزه و از زیر حرف ها و هوس ها سر بیرون می آوری و سربلند می شوی .

دخترم می دانی ریشه ی آدم چیست ؟ ریشه ی تو ، فهم تو ، علاقه تو و انتخاب توست ، عمل تو از این ریشه ها سر بلند می کند .

 نامه های بلوغ ، علی صفایی حائری ، ص 162