امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که به امام حسین (علیه السلام) گفته شد عبدالله بن عامر، امروز فلان مقدار صدقه داد و فلان تعداد بنده آزاد کرد.

فرمود حکایت عبدالله بن عامر، حکایت دزدی است که از حاجیان می دزدد و سپس آنچه را دزدیده صدقه می دهد.

صدقه پاکیزه، صدقه کسی است که بر پیشانی اش عرق نشسته و چهره اش غبار گرفته باشد.

به امام صادق (علیه السلام) گفته شد منظور ایشان که بود؟

فرمود مقصودش علی (علیه السلام) بود که از دست رنج خویش، نه از بیت المال صدقه می داد.

منبع: دعائم الاسلام، قاضی نعمان مغربی