مشکلات جسمی: ممکن است کودک در بینایی یا شنوایی ضعف داشته یا به بیماری مزمنی مبتلا باشد. مراجعه به متخصص، علاج کار است.

مشکلات روانی: فشارهای روحی ناشی از اختلاف پدر و مادر، حسادت به فرزند تازه متولد شده، تبعیض و مقایسه‏ ی کودک با دیگران، سرزنش و توبیخ و… به طور قطع در رشد تحصیلی اثر منفی دارد و دانش آموز را از انجام امور درسی باز خواهد داشت. 

اختلالات یادگیری: که به صورت اختلال در خواندن، نوشتن و یا ریاضیات خود را نشان می‏دهند بدون اینکه کودک مشکل هوشی داشته باشد. راه حل مراجعه به درمانگر و بهره گیری از دیگر روشهای کمک آموزشی است 

خستگی: بازی و فعالیت‏های فیزیکی بیش از حد، سبب خستگی فراوان و در نتیجه، عدم انجام تکالیف خواهد شد؛ پس این گونه فعالیت‏ها نیز باید حساب شده و براساس برنامه باشد. 

حواسپرتی : برخی کودکان، وقتی تنها هستند، حواسشان پرت می‏شود؛ پس باید زمینه‏ ای فراهم شود که یا مادر در اتاق کودک باشد یا کودک در محل فعالیت مادر (آشپزخانه) به تکالیفش برسد تا در صورت حواس‏پرتی، مادر به او کمک کند. 

هوش بالا: در مواردی (گرچه اندک)، هوش بالای کودک، مانع از انجام تکالیف است؛ زیرا از دید او، انجام تکالیف، بسیار بچگانه است. برای چنین کودکی می‏توانید با هماهنگی با معلم، برنامه ‏ی  متفاوت و ویژه ‏ای ترتیب دهید.