۱- حرمت بخشیدن به زن :

زن مسلمان ،تجسم حرمت و عفت در جامعه است ،

 حفظ پوشش به نوعی احترام گذاردن به زن و محفوظ نگه داشتن وی از نگاه های شهوانی و حیوانی است 

۲- مبارزه با نفس:

میل به خود نمایی و جلوه گری به مصالحی در سرشت زن ،نهفته است که باید در مسیر درست و هدفی والا بکار گرفته شود .

 بی گمان این گرایش در وجود زن اگر همچون سایر میلها به درستی بکار گرفته شود ، ثمرات مطلوبی خواهد داشت و در جهت کمال او کار آمد خواهد بود و در مسیر فراهم آوردن محیطی مناسب همراه با زندگیش ،سودمند خواهد شد . 

چراکه هیچ گرایش درونی بدون جهت درجان انسان به ودیعت نهاده نشده است .

 اما اگر این گرایش ،مرزی نداشته باشد وخودنمایی وجلوه گری همواره ودر همه جا نمود داشته باشد ،قطعا” فساد آخرین خواهد بود و در ایجاد زمینه های نا هنجاری در جامعه خواهد کرد . 

 (پوشش را میتوان مهمترین عامل تعدیل این میل دانست)