پدر آیت الله سید محمدتقی مدرسی نقل می کند:

عصر عاشورای سال ۶۱ هجری ، 

شیطانک ها دیدند که ابلیس سرکرده ی آنان، به سر و صورت می زند و می گرید.

گفتند:

امروز که تو باید خوشحال باشی از چه رو پریشانی و گریان❓

گفت: اشتباه بزرگی کردم که این جماعت را واداشتم که حسین را بکشند.

گفتند:چطور

 مگر تو نمی خواستی این جمع به ظاهر مسلمان،

راهی جهنم شوند

 و مگر نشدند

گفت:چرا چنین شد

 ولی از این نکته غفلت کرده بودم 

که با این کار،

باب رحمت الهی به روی مردم باز می شود هرکس به نحوی خود را در دستگاه امام حسین علیه السلام جای می دهد و از شفاعت او بهره مند می گردد.

السلام علیک یا ابا عبدالله (ع) یا باب رحمه الله الواسعه