​

از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند چرا خطبه ها و نامه ها و سروده ها به زودی طراوت و ارزش خود را از دست می دهند، ولی قرآن از شادابی نمی افتد؟

گفت چون به محض اینکه نیاز افراد از آنها برطرف شد، دیگر مورد احتیاج خوانندگان نمی باشد و طراوت و شادابی ندارد، اما قرآن در هر عصر و زمان، جهت و دلیل و راهنما برای مردم است.

به همین جهت، طراوت و سرسبزی آن جاودانگی و همیشگی است و به خاطر معانی و پیام درون، پژمردگی نخواهد داشت.
 منبع: حکایات و لطایف برگزیده ایران و جهان، شعبانعلی لامعی