وقتي فرزندمان به حرف ما گوش نمی دهد و ما #عصبانی می شويم و در نهايت #داد ميزنيم و فرزندمان براي مدت كوتاهي آرام يا خاموش می شود، در حقيقت به مغزمان پاداش مي دهيم. 

 در اثر اين پاداش، هورمون اعتيادآوری در بدن ما ترشح ميشود كه در اثر تكرار مداوم، ما را مجبور مي كند هنگام عصبانيت داد بزنيم. داد زدن نوعي اعتياد است. 

شخصي كه عادت به داد زدن دارد مانند هر انسان معتادی زير فشار به آن پناه مي برد، لحظه اي آرام و خشنود مي شود و زماني كه اثر اعتيادآورش از بدن خارج مي شود پشيمان و شرمنده شده و قول مي دهد ديگر آنرا تكرار نكند. 

اعتياد به داد زدن مانند هر اعتياد ديگري اول به عزيزانمان آسيب مي زند .