انسان بودن بزرگ ترین لطفی است که یک آدم میتواند به کل بشریت بکند!
“انسان بودن یعنی انسان بودن!”
دلی را نرنجان.. قلبی را نشکن.. جایی که باید سکوت کنی سکوت کن.. وقتی میتوانی گره ای باز کنی،بازکن.. عشق را بیاموز.. نفرت را اول از خود و بعد از اطرافت دور کن.. کینه نماند در دلت.. کینه نزار بر دلی.. یا راست بگو.. یا نگو.. قضات ممنوع.. تمسخر بس است! غرور تمام! .. درک کن آدم هارا.. زیبا ببین.. لبخند فراموش نشود! .. تو میتوانی یک آدم را با سلاح بکشی!نکش! تو میتوانی یک آدم را با زبانت بکشی!نکش! .. ببخش،ببخش،ببیخش!
قبول کنیم که انسان بودن سخت است!
ولی سختیش لذتی دارد.. “تو با قلب و روح کسی بازی نکردی و به کسی هیچ آسیبی نزدی!
این یعنی زیر سایه ی خدا بزرگ شدن!
آرزویی بیش از این داری؟