مدتی است که اصطلاحی بین مردم رایج شده است که : “اعصاب نداریم” و این جمله گویی کلید توجیه هر بد اخلاقی و بد رفتاری شده است!

اما آیا این جمله ما را از عواقب اعمال ناخوشایندمان تبرئه میکند؟

مثلا بر اثر خستگی و کلافگی بر سر پدر و مادرمان، دوست و همکارمان فریاد می کشیم و در نهایت با هزارتا منت گذاشتن می گوییم “اعصاب نداریم”

 و انتظار دلجویی هم داریم!!

پس کی میخواهیم حق الناس های ناشی از این رذیله  اخلاقی را از گردنمان برداریم؟

“پرخاشگری” رذیله ایست سمی که دنیا و آخرت ما را به باد می دهد.

 رذیله ای که ائمه معصومین علیهم السلام به شدت از آن نهی کرده اند.

پیامبر صلی الله علیه و آله:

در مسلمان دو خصلت روا نیست: بخل و بداخلاقى

پيامبر(صلی الله علیه و آله): خداوند از توبه شخصى كه داراى اخلاق بد است كراهت دارد.

 عرض شد كه: اى رسول خدا! این چگونه است؟ 

فرمود: [زیرا] هنگامى كه از گناهى توبه میكند در گناهى بزرگتر از گناه گذشته واقع میشود.

در حدیثی از پیامبر (صلى الله علیه و آله) می‎خوانیم كه فرمودند: «بیش‎ترین چیزی كه امت من به سبب آن وارد بهشت می‎شوند تقوی و حسن خُلق است»

پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله: 

شما را سفارش میكنم به حسن خلق، زیرا خوش اخلاق بدون شک در بهشت است و از بداخلاقى‏ بپرهیزید كه بداخلاق بدون شک در جهنم است.

حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: «كامل ترین شما از نظر ایمان كسی است كه اخلاقش نیكوتر باشد.

در حدیث دیگری فرمودند: «حسن خلق روزی‎ها را فراوان می‎كند و بر محبت دوستان می‎افزاید».

در حدیثی از پیامبر(صلى الله علیه و آله) آمده كه فرمود: «از سوء خلق پرهیز كنید كه این عمل سرانجام صاحب خود را به آتش دوزخ گرفتار می‎كند».

باید توجه داشته باشیم که تحمل ناملایمات و سختی های روزگار برای ما آرامش دنیاو آخرت را در پی دارد.

و دامن زدن به این ناملایمات علاوه بر تیره کردن دنیایمان راهی است مستقیم به جهنم…

جهاد النفس وسائل الشیعة / ترجمه افراسیابى 281/ 69

احتجاجات،ترجمه بحالأنوار،ج‏2،350