ای فرزند آدم …

دل به دنیا مبند و با دنیا انس مگیر .

دنیا بسیار کوچکتر از آن است که پاداش و مزد حتی لحظه ای از خاطر تو باشد

و بهای حتی پاره ای از دل تو شمرده شود …

جان آسمانی تو جز من قیمتی ندارد

و جز بهشت من هیچ چیز نمیتواند

هزینه وجود تو را جبران کند …

اگر چشم تو می دید آنچه را برای اولیای خود آماده کرده ام

قلب تو آب می شد

و جان تو به شوق از تن به در می رفت …

این ها پاداش دلی است که تنها به من گره خورده

و فقط مرا در خود جای داده …

به دل خود نگاه کن ،

هر قدر دلت به دنیا بسته باشد

همانقدر محبت مرا از دلت بیرون کرده ای …

چرا که هیچگاه من محبت خود و محبت دنیا را

در یک دل جمع نمی کنم …