اگر بتوانم یک دل را از شکستن باز دارم،
بیهوده نزیسته ام.

اگر بتوانم رنج و محنت یک زندگی را تسکین دهم،
بیهوده نزیسته ام.

اگر بتوانم درد جانسوزی را سرد و سلامت کنم،
یا پرنده از پا افتاده ای را یاری کنم که به آشیانش باز گردد،
بیهوده نزیسته ام.

“امیلی دیکنسون”