سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَآ ءَایَاتٍ بَیِّنَاتٍ لَّعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (1)

(این) سوره‏اى است كه آن را نازل كردیم و (عمل به) آن را واجب كردیم و در آن آیاتى روشن فرستادیم. شاید شما متذكّر شوید.
پیام‏ها:
1- كلمه‏«سوره» یك نام‏گذارى از طرف خداوند براى یك مجموعه آیات از قرآن كریم است. «سورة… انزلنا فیها آیات»
2- احكام، به دستور خداوند واجب مى‏شود. «فرضناها»
3- قرآن، قانون اساسى و آیین‏نامه‏ى الزامى و اجرایى دین است. «فرضناها»
4- قرآن، كتابى است كه آیات آن، روشن وقابل فهم است. «فیها آیات بینات» (گرچه درك قسمتى از آیاتش نیازمند دقّت وتحقیق وتفسیر است)
5 - انسان به پند و تذكّر نیازمند است. «لعلّكم تذكّرون»
6- معارف قرآن در فطرت انسان ریشه دارد و با تذكّر، پرده‏ى غفلت برداشته مى‏شود. «تذكّرون»