بعضی‌ها خدا و چیزهای خدایی رو دوست دارند، ولی بعضی‌ها «غیرِ خدا» رو دوست دارند: وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللهِ أَندَاداً یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللهِ، وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا للهِ (بقره/۱۶۵)

بعضی از مردم، غیر از خداوند کسانی را انتخاب می‌کنند، و آنها را همچون خدا دوست دارند. امّا کسانی که ایمان آورده‌اند، محبّتشان به خدا شدیدتر است، و خدا را بیشتر از هر چیزی دوست دارند.‌آدم باید همیشه مراقب باشه که «چه چیزی» یا «چه کسی» رو دوست داره، چون با همونی که دوست داره، محشور میشه.

پیامبر (ص) فرمودند: «لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَحَبَّ حَجَراً، لَحَشَرَهُ اللهُ مَعَهُ». اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد، خداوند او را با همان سنگ محشور می‌کند!

 بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۳۸۳.

این جمله یعنی اینکه، هر کس با نوعِ دوست داشتنش:
 سرنوشت خودش رو معیّن میکنه..
 همنشین خودش رو مشخّص میکنه..
 میزان شعورش رو آشکار میکنه..
و رتبه و جایگاهِ خودش رو در هستی نشون میده..

 پس حواسمون باشه، دوستی‌هامون رو چطور تنظیم می‌کنیم.