یکی از ویژگیهای مرحوم علامه طباطبایی دائم الذکر بودن ایشان بود حتی نقل شده است:
در اواخر عمر که دچار کسالت شدید و عصبی بودند، حتی نزدیکان را نمی شناخت و از خورد و خوراک غافل بود؛ یعنی اگر لیوان آب یا غذا را به دستش می دادند تا نمی گفتند، بخور، نمی خورد، ولی در همان حال آهسته ذکر می گفت و به یاد خدا بود و گوی در عالم دیگر است در لحظات آخر عمرش یکی از شاگردان خصوصی علامه می گفت: از ایشان پرسیدم چه کنم در نماز به یاد خدا باشم و حضور قلب داشته باشم؟ برای شنیدن بیانات استاد، گوشم را نزدیک دهانش بردم، چند بار فرمودند: توجه، مراقبه، توجه، مراقبه به یاد خدا باش و خدا را فراموش نکن.

منبع: پندهای حکیمانه-جلد سوم #علامه_حسنزاده