ابوبکر بن عبدالرحمان بن حارث بن هشام نزد امام حسین (علیه السلام) آمد و گفت ای پسر عموی من، من دلسوز تو هستم و نمی دانم که به نظر تو چقدر خیرخواه تو هستم!
امام فرمود ای ابوبکر، تو فریبکار و متهم نیستی، سخنت را بگو.
گفت دیدی که عراقیان با پدر و برادرت چه کردند و تو می خواهی به سوی آنان بروی؟
آنان بنده دنیایند و همو که به تو وعده یاری داده است با تو می جنگد و همو که تو برایش از کسی که او را یاری دهد دوست داشتنی تری، تو را وا می نهد.
پس خدا را به یادت می آورم که جانت را بپایی.
امام فرمود ای پسر عمو، خداوند جزای خیر به تو دهد که برای درستی نظرت کوشیدی، ولی هر چه خدا حکم کند همان می شود.
ابوبکر، کلمه استرجاع (انا لله و انا الیه راجعون) را بر زبان راند و گفت ما از آنِ خداییم.
مصیبت تو را ای اباعبدالله، به حساب خدا می گذاریم.
منبع: تهذیب الکمال، جمال الدین ابن الحجاج یوسف المِزّی
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات