استاد شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر:

یکی از مؤلفه‌های ذاتی یک حکومت فکری این است که رسالت فکری مشخصی دارد و محدوده خود را به اندازه محدوده آن فکر تعریف می‌کند و از این رو می‌تواند در گسترده‌ترین محدوده انسانی ممکن گسترش یابد. حکومت اسلامی این‌چنین است؛ چه این‌که حکومتی است که رسالت فکری مشخصی دارد که همان اسلام است و اسلام هم یک دین انسانی عمومی است که حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله به آن و برای همه بشر در همه زمان‌ها و مکان‌ها و بدون توجه به قومیت‌ها و اقلیم‌ها، مبعوث شده است؛ این آیات شریفه نیز گواه همین مطلب است : «وَ ما أَرْسَلْناک إِلّا کافّةً لِلنّاسِ بَشيراً وَ نَذيراً وَ لکنّ أَکثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ؛ و ما تو را جز براى همه مردم نفرستاديم تا بشارت دهى و انذار کنی ؛ ولی بيشتر مردم نمى‌دانند» [سبأ: ۲۸]، و « قُلْ أَيّ شَيْ‏ءٍ أَکبَرُ شَهادَةً قُلِ اللهُ شَهيدٌ بَيْني‏ وَ بَيْنَکمْ وَ أُوحيَ إِلَيّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَکمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغ؛ بگو: بالاترين گواهى، گواهى کيست؟ بگو: خداوند  گواه ميان من و شماست و اين قرآن بر من وحى شده، تا شما و تمام کسانى را که اين قرآن به آنها مى‌رسد، بيم دهم» [انعام: ۱۹]، و دیگر آیات و متون دینی بسیاری که جای هیچ شکی باقی نمی‌گذارد که اسلام یک دین جهانی است، نه اقلیمی و قومی.

بارقه‌ها، ص ۲۸۵