«سختی»‌ نردبان سلوک است. «خوشی» هم نردبان سلوک است. در ‌خوشی‌ها باید شاکر باشیم و در ناخوشی‌ها صابر و راضی.

«خداي متعال با دو بال انسان را در اين دنيا راه مي‌برد: «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ» [: هر نَفْسی در عالم، مرگ را می‏‌چشد و شما را با شرّ و خیر آزمایش می‌کنیم و به سوی ما بازگردانده می‌شوید - سوره انبیا، آیه ۳۵].

گاهي با خوشی‌ها آدم را امتحان می‌کند: جوانی و نشاط می‌دهد، همسر خوب می‌دهد مال و ثروت می‌دهد، فرزند و آبرو می‌دهد.

گاهي اوقات هم با سختی‌هايش انسان را امتحان می‌کند: مال را می‌گيرد، فرزندی می‌گيرد، يک جا آبرويی که حجاب انسان شده، يکجا می‌ريزد.

اما اينها هر دو، نردبان سلوک است؛ هم با نعمت می‌شود به طرف خدا بروی و هم با سختی‌ها؛ آن جا بايد شاکر باشی‌ و اين جا بايد صابر و راضی باشی». 

استادسیدمحمّدمهدی میرباقری