از “تنهايي” ميترسيدم؛ياد گرفتم:

“خود را دوست بدارم!”

⚪️ از “شکست” ميترسيدم؛ياد گرفتم:

“تلاش نکردن، يعني شکست!”

 از “نفرت مردم” ميترسيدم؛ياد گرفتم:

“به هر حال هر کسي نظري دارد!”

⚫️ از “درد” ميترسيدم؛ياد گرفتم:

درد کشيدن، براي رشد روح لازم است!”

⚪️ از “سرنوشت” ميترسيدم؛ياد گرفتم:

“من، توان تغيير آن را دارم!”

 از “آينده” ميترسيدم؛ياد گرفتم:

ميتوان آينده بهتري ساخت!”

⚫️ از “گذشته” ميترسيدم؛فهميدم:

“گذشته ديگر توان آسيب رساندن به من را ندارد!”

 و بالاخره از “تغيير” ميترسيدم؛ 

تا اينکه ياد گرفتم:

“حتي، زيباترين پروانه ها هم قبل از پرواز، کرم بودند و تغيير آنها را زيبا کرد!"…