وقتی همراه فرزندات در پیاده رو راه می روی گاهی وقت ها خم شو و سنگی را از سر راه مردم کنار بزن

و کودکت که پرسید چرا این کار را کردی، برایش توضیح بده به خاطر این که کسی زمین نخورد

این را هم بگو که آن ها شاید هیچ وقت نفهمند

سی سنگی را از سر راهشان برداشته تا از او تشکر کنند .

اما همه ی کارها را لازم نیست برای تشکر دیگران انجام داد

مهربانی کردن های بی توقع را یاد بگیر و به فرزندات هم یاد بده.

نکند روزها و ماه ها و سال ها بیاید و تو همیشه منتظر باشی بقیه خوبی کنند و خودت فقط و فقط در ازای چیزی، هر چیز، به آنها خیر برسانی!

بعضی وقت ها یواشکی زیر فرش اقوام میانسال، پول بگذار و نگذار هرگز بفهمند تو این کار را کرده ای

اما هر از گاهی به فرزندات بگو چه کرده ای، تا یاد بگیرد تا بداند می شود خوبی کرد و منتظر پاسخ و حتی نگاه تشکرآمیزی نبود .

به او بگو

می تواند  عاشق خدایی شود و به عشق او عاشق همه موجودات زمین و آسمان شود و دست  مهربانی را بگیرد و او را به هر جایی که می رود با خود ببرد…