ابویزید بسطامی را پرسیدند:

که این پایگاه به دعای مادر یافتی

این معروفی (شهرت) به چه یافتی؟⁨؟

گفت: آن را هم به دعای مادر، که شبی مادر از من آب خواست

بنگریستم در خانه آب نبود، کوزه برداشتم.

به جوی رفتم آب بیاوردم

چون بر سر مادر آمدم، خوابش برده بود.

با خود گفتم که اگر بیدارش کنم من بزهکار باشم.

بایستادم تا مگر بیدار شود.

تا بامداد بیدار شد

سربلند کرد و گفت: چرا ایستاده ای؟

قصه بگفتم…

برخاست و نماز کرد و دست بر دعا برداشت و گفت:

الهی چنان که این پسر مرا بزرگ و عزیز 

داشت، اندر میان خلق او را بزرگ و عزیز گردان

هر کجا خواستی

که""خدا"”

با شکوه تحویلت بگیره

رشوه می خواهد خدا

خرجش دعای “"مادر"” است……!